Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

ontbreekwoordenboek

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

“Ik probeerde het: onze zoon laten huilen in zijn bedje. Al snel brak mijn moederhart”

wo 11 okt. - 5:56

Over niks zoveel discussie onder jonge ouders als over dit onderwerp: moet je een baby of peuter die huilt in bed best meteen gaan troosten? Of is dat verwennen? Gezinspsychologe Nina Mouton probeert vooral dicht bij haar eigen moedergevoel te blijven.
Nina Mouton (foto © Sven Rammeloo)

Dankbaar ben ik onze zoon die al snel duidelijk maakte dat laten huilen voor hem geen optie is. Als prilzwangere vermoeide moeder met een peuter die niet wilde slapen, vroeg ik raad in mijn omgeving. Ik probeerde het: tutje en konijn gaan geven en dan laten huilen in zijn bedje. Al snel brak mijn moederhart en al even snel stond ik terug aan zijn bed. Hij was helemaal overstuur, verdrietig en boos. Dit kon niet de bedoeling zijn. Niet voor mijn moederhart, maar zeker niet voor ons klein ventje. Ik ging op zoek naar methoden die wel werkten, voor hem en voor dat moederhart. Nabijheid, omdenken, mijn gevoel volgen en een portie zelfreflectie zijn hierin mijn sleutelwoorden geworden. 

Nabijheid: ook al willen ze niet aangeraakt of geknuffeld worden, en aangeven dat ik er ben als ze me nodig hebben. Niet alleen fysieke nabijheid, maar ook emotionele nabijheid door erkenning en begrip te geven.

Omdenken: niet willen slapen? Niet kunnen slapen.

Lastige baby? Baby met last.

Zo geef ik ons allemaal wat zuurstof, haal ik de 'schuld' weg van het kind en creëren we iets van ons samen. Want niet kunnen slapen, dat kan je proberen oplossen en een baby met last, die pak je op en bied je comfort.

Doorheen de overload aan blogs, Facebookgroepen, boeken en artikels probeer ik dicht bij mijn eigen moedergevoel te blijven.

Wat voor moeder wil ik zijn? Wat willen we de kinderen meegeven? Wat is ons doel? Wat vinden wij belangrijk? Hoe voelt iets aan voor ons gezin?

En dan de portie zelfreflectie. Onderzoeken welke gevoelens getriggerd worden bij mij door de emoties van de kinderen. Heb ik er last van? Waarom dan? Vind ik het ongemakkelijk? Wil ik dat het stopt voor mezelf of voor hen? Onze kinderen leren dat een emotie komt en vanzelf afzwakt, zonder dat iemand de emotie verbiedt of banaliseert, is een van mijn hogere doelen geworden.

Gezinspsychologe Nina Mouton is moeder met vallen en opstaan van Miro (7 jaar) en Loa (4 jaar). Ze is een van de vaste columnisten voor Radio1.be.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet