Hautekiet
“Ik solliciteer me suf, maar word niet aangenomen”
ma 4 sep. - 11:24
“Iedereen die me kent weet hoe moedig en enthousiast ik werk gezocht heb sinds mijn ontslag op 55 jaar, 4 jaar geleden” schrijft Greet Forier op haar Facebookpagina. “Ik solliciteer me suf, maar word niet aangenomen, ondanks mijn competenties en mijn jaren ervaring, die volgens sommige werkgevers 'te talrijk' zijn. Meestal krijg ik zelfs geen antwoord op een sollicitatie, of krijg ik een uur of 8 na een online sollicitatie een typeantwoord, gestuurd door de robot die bij geboortejaar 1958 mijn sollicitatie linea recta naar de box met negatieve antwoorden stuurt.”
Nochtans weet Greet echt wel hoe ze een goede sollicitatiebrief moet opstellen. Ze was immers jarenlang actief in de HR-wereld, vertelt ze in Hautekiet, en ze krijgt zelfs complimentjes over die brieven van werkgevers. Maar haar ook effectief in dienst nemen? Dat doen ze niet.
Unia (het Interfederaal Gelijkekansencentrum) heeft haar al aangeraden om een proces aan te spannen, maar dat ziet Greet niet zitten. Terwijl ze vroeger te horen kreeg dat ze geen ervaring had, heeft ze nu te veel ervaring.
Leeftijdsdiscriminatie is een feit, maar je kan dit niet zwart op wit bewijzen.
“Kom mij niet vertellen dat ik kieskeurig ben” besluit Greet, via Facebook. “Ik neem alles aan dat ik kan krijgen. Ik heb een paar interims gehad waar ik blij mee was, want ze waren voltijds. Dat is vandaag ook niet meer evident. Hoe moet ik dan rondkomen? Ik heb altijd voor NGOs en vzw's gewerkt, dus geen hoge lonen verdiend, ook al was ik manager. Tijdens mijn werkloosheid zat ik maand na maand aan mijn spaargeld: geen duurzaam scenario, want dat is bedoeld voor als ik bejaard ben en hulp zal nodig hebben, of gewoon, om van te leven, omdat mijn pensioen niet hoog zal zijn. En nu gaat dat ook nog naar omlaag?”
Shaireen Aftab, woordvoerder van de VDAB, bevestigt in Hautekiet dat het vandaag niet makkelijk is voor 50-plussers om aan werk te geraken. “Wij proberen te sensibiliseren door op competenties te hameren. Maar het blijft hard hameren op diezelfde nagel.” (En gelukkig zijn er ook goede voorbeelden).