Nieuwe Feiten
"Ik vraag mensen nooit hoe het met hen gaat"
wo 21 nov. - 4:22
Soms kom ik wel eens iemand tegen die ik ken. Dan wuif ik altijd vriendelijk. Ik zal op dat ogenblik echter nooit de vraag stellen: “En, ça va?”, omdat we allemaal weten dat het antwoord gegarandeerd “jaja, ça va gaat zijn”, ook al is het helemaal niet “ça va” (…) In een lift of in een andere kleine omgeving waar je verplicht bent om iets langer stil te staan bij een herkenbaar persoon, kan je niet gewoon blijven zwaaien en zwaaien omdat zoiets in de menselijke omgang als bijzonder vreemd zal worden gepercipieerd. Op dat ogenblik probeer ik ongemakkelijkheid te ontwijken door een nadenkertje in de groep te gooien. Dan zeg ik iets mistigs als: “Tegenwoordig zet niemand nog de puntjes op de i. We hebben een computer of een smartphone die dat puntje automatisch voor ons zet.”
Maar wat er dan gebeurt?