Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De bende van Annemie

“Ik was bang dat de duivel in mij gevaren was”

vr 10 mrt. - 1:39

Twee dagen terug riep topman Lieven Boeve van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen op om ongedoopte leerkrachten meer kansen te geven in het onderwijs. Hilde Van Mieghem is het daar helemaal mee eens. Het verhaal deed haar terugdenken aan een discussie die zich jarenlang tussen Hilde en haar ouders heeft afgespeeld: Hilde vertikte het haar dochters te laten dopen.
Hilde Van Mieghem

Vanaf het moment dat Hildes jongste dochter Marie een beetje kon lopen, lokte Hildes vader de peuter mee naar de badkamer. Om wat te doen? “Ik ga haar dopen!”, antwoordde de vader, "want in geval van nood, mag een leek een ongedoopte dopen."

“Hij heeft het drie à viermaal geprobeerd, deels als grap maar deels ook omdat hij ermee zat.” Over welk specifiek geval van nood ging het dan wel? “Marie had ouders die ongelovig en atheïst waren, daardoor stond dat arme zieltje ongedoopt in het leven. Dat wilde hij vermijden. Stel dat ze overreden werd en ze kwam aan de hemelpoort, dan bestond de kans dus dat ze niet binnen mocht.”

“Dan zei ik: waarom zou ze niet binnen mogen? Het is een puur zieltje, een kind van een jaar en half, natuurlijk mag die binnen als die zogenaamde god van jullie empatisch en liefdevol is!”, herinnert Hilde zich haar repliek.

Volgens de nonnen was het mijn schuld dat mijn vader een hartinfarct kreeg.

— Hilde Van Mieghem

Hilde is opgegroeid in een gezin met een hele dubbele relatie tegenover het katholicisme, maar ze is wel steeds naar katholieke scholen gestuurd - waar ze vaak gruwelijk behandeld werd door nonnen en paters. “Ik was een jaar of twaalf. De non van Nouveau Bois in Gent, het internaat waar ik zat, kwam me ‘s nachts uit mijn bed halen en zei: jouw vader heeft een hartinfarct gekregen. Weet je waarom? Omdat jij een duivels slecht kind bent.”

“Dan lig je daar ‘s nachts in je bed”, getuigt ze, “denkend dat het jouw schuld is. Schuld, schuld, schuld. Schuld en boete. Ik haat ze daarom.”

Ook toen Hilde voor het eerst masturbeerde, “zoals jonge meisjes en jongens doen, was ik zo panisch dat ik een doodzonde begaan was. Ik maakte mezelf wijs dat de duivel in mij gevaren was en dat ik het daarom gedaan was.” Zo hard was ze als kind doordrongen van de katholieke moraal van schuld en zedigheid. Als het katholicisme op haar al zo’n invloed hadft, kan ze best begrip opbrengen voor de angsten van haar vader wat het dopen betrof.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet