"Ik wil niet naar de zwemleeeees"

Hobby's

Het evenwicht vinden tussen 'je kind voldoende kansen geven tot zelfontplooiing' en 'het niet te fanatiek pushen', moeilijk vind ik dat.

Miro (7) is een echte thuisblijver. En Loa (4) trekt haar schoenen al aan als ze de pikkel van de fiets hoort dichtklappen. Op Miro's drie jaar hebben we multimove geprobeerd. Dat was geen succes. Hij wilde niet tussen wildvreemde kindjes en juffen meedoen, huilde en vond er niks aan. Dus haalde ik hem uit de les (los van de goeie raad op dat moment: doorbijten!) en keken we samen aan de zijlijn. Neen, hij wilde niet opnieuw meedoen en neen, hij wilde volgende keer niet terug. Dus dat deden we niet. Elk schooljaar opnieuw gingen we kijken en stelden we voor, zijn verdict bleef neen. Maar ontzegden we hem dan geen kansen? Moesten we hem toch niet dat extra duwtje geven? Had hij dat niet nodig? We beslisten zijn lead te volgen. Vorig schooljaar startte hij, samen met een vriendje, met turnles. Het vriendje stopte na de proefles, Miro had de smaak te pakken. Hij was er klaar voor. Huppelend stond hij te wachten om te mogen koprollen. Heerlijk om zien. Er was wel een voorwaarde: we moesten blijven kijken naar de les. En dat deden we. De lessen kwamen zijn zelfvertrouwen ten goede. We zágen hem groeien.

Vorig schooljaar, toen de turnlessen waren afgelopen, volgde hij een aantal privé zwemlessen. Correct leren zwemmen, dat vonden wij als ouder zelf heel belangrijk. Soms met het tegenzin bij het vertrek: 'ik wil niet naar de zwemleeeees'. Tot hij het zwembad in plonsde: dan was hij weer dat visje in het water. De afspraak was dat hij mocht stoppen met de lessen wanneer hij het echt onder de knie had. Een tiental lessen later, was dat voor de bakker.

Dit schooljaar hebben we het geluk dat de kinderen kunnen deelnemen aan naschoolse activiteiten... op school. Leren in hun gekende omgeving met hun eigen klasgenootjes. Miro volgt voetbal en Loa knutselen, op dezelfde moment en meteen na school. Beiden zijn enorm enthousiast over hun activiteiten. Win-win-win!

Verder is er veel thuistijd. Pyjamazondagen met sport op tv. Tijd om te spelen, te vervelen en te ontdekken. Hier en daar een uitstapje. Veel opvang door familie in de vakanties, een kampje als ze dat zien zitten. Playdates op woensdagnamiddagen of verjaardagsfeestjes op zaterdag. En rust... Voor hen en voor ons.

Lees ook: