Touché
Imana Truyers: “Ik wil de jonge generatie hoop en kansen geven”
zo 12 apr. - 3:42
“Ik vind het belangrijk om trots te zijn op je roots, en trots te zijn op wie je bent”, vertelt Imana in 'Touché'. “Vroeger had ik daar iets meer moeite mee. Ik wou niet altijd tonen dat ik uit Rwanda kwam. Ik was liever het meisje met lang, sluik haar, net zoals de rest”.
Doorheen de jaren kwam daar wel verandering in. Imana ging op bezoek in Rwanda en ontmoette haar familie. “Toen ik terugkeerde naar mijn roots, heb ik beseft dat ik er trots op mag zijn”.
Toen ik terugkeerde naar mijn roots, heb ik beseft dat ik er trots op mag zijn.
De biologische ouders van Imana sloegen enkele maanden voor de genocide op de vlucht geslagen naar een kamp in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. Daar werd Imana geboren, maar vlak nadien stierf haar moeder en een Belgische zuster ving het kindje op.
Dat Imana haar geboorte overleefd heeft is een wonder. Ze was pas drie maanden oud toen ze op een van de laatste vliegtuigen van Rwanda naar België werd gezet. Een paar maanden later werden de andere kinderen uit het weeshuis uitgemoord.
Genocide
De genocide begon op 7 april in 1994 en zou honderd dagen duren. In de periode stierven 800.000 mensen.
“April is meestal de maand waarin alles een beetje stil ligt. Af en toe houden mensen een herdenking, maar over het algemeen kijken ze liever vooruit naar de toekomst. Mensen praten er ook niet graag over. Het is te moeilijk en er is nog angst”, vertelt Imana.
Mensen praten er niet graag over, het is te moeilijk en er is nog angst.
Thousand Hills of Hope
Imana heeft haar leven in België kunnen opbouwen, maar ze beseft dat niet iedereen die kans krijgt. “Daarom heb ik Thousand Hills of Hope opgestart. Ik wil de jonge generatie hoop en kansen geven, want het enige wat ik kan doen is meewerken aan een betere toekomst”.
Thousand Hills of Hope is een project dat straat- en weeskinderen en de arme bevolking van Rwanda steunt. Imana startte het vier jaar geleden op. “Ik wou iets terugdoen voor het land en voor de mensen”.
Ik wou iets terugdoen voor het land en voor de mensen.
“Momenteel ondersteunen we al instellingen die kinderen met een beperking helpen, want die worden niet betrokken in de maatschappij. In het zuiden van Rwanda zijn we ook een pediatrisch ziekenhuis aan het bouwen”.
“Het is iets waar ik al lang over droomde. Ik ben zo dankbaar, dus ik wil iets terug doen”.