Achter De Feiten
"Italië heeft één van de beste gezondheidssystemen, en het is nu toch gecrasht... Dat kan hier ook gebeuren"
wo 11 mrt. - 10:53
Gabriele Bislenghi is chirurg in Gasthuisberg in Leuven, maar zijn familie woont in Milaan. Het epicentrum van het coronavirus. “Ik ben diep bezorgd”, begint Gabriele. “Ik heb dagelijks contact met mijn familie en vrienden in Italië.”
De ouders van Gabriele zijn in de 70 en moeten zoals iedereen binnen blijven. “Ze zijn aan het wachten tot de storm voorbij is. Echt bezorgd lijken ze niet. Maar misschien tonen ze dat niet aan mij, want de situatie is wel niet meer onder controle daar.”
Geen tijd om familie op de hoogte te brengen
“80% van mijn kennissen werken ook in de gezondheidssector, maar dan in Italië. Ik krijg vaak berichten over de situatie in de ziekenhuizen daar. Het is wel indrukwekkend.”
De vader van een vriendin van Gabriele is overleden aan het nieuwe coronavirus. “Hij was opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. Het leek een matige ontsteking te zijn, maar het is plots erger geworden en hij is twee dagen geleden gestorven.”
Het mag dan wel familie zijn, je kan niet bij de persoon die ziek is. “Dat is de frustratie van mijn vriendin. Haar vader was opgenomen en vanaf dan heb je geen contact meer. Je krijgt geen nieuws van het ziekenhuis omdat het te druk is. Er is gewoon geen tijd om familie op de hoogte te brengen.”
Gezondheidsstysteem gecrasht
Toen iemand anders van het gezin naar het ziekenhuis ging om een gsm te geven aan de vader, zodat ze toch konden communiceren, kreeg de familie slecht nieuws. De vader was er zodanig slecht aan toe, dat ze de behandeling gingen staken. “Ze kregen te horen dat ze de gsm terug mee naar huis mochten nemen”, zegt Gabriele.
Volgens Gabriele heeft Italië één van de beste gezondheidssystemen van de wereld, maar is het nu toch gecrasht. “Je hebt nu 18 ziekenhuizen die zorgen voor gewone behandelingen, zoals een infarct of een hersenbloeding en al de rest is bezig met corona.”
De artsen zelf staan ook ontzettend onder druk. “Een vriend van mij is ortopedist en heeft dit weekend een handleiding moeten instuderen voor de behandeling van corona. Hij is deze week gestart op de spoedgevallen”, zegt Gabriele.
“Mijn familie wil mij wel geruststellen, maar ik ben wel bezorgd. Mijn zus in Italië is ook in paniek en ze is vooral bezorgd om de kinderen. Twee weken in een klein appartement met vier is niet ideaal. Maar ik vind wel dat je gewoon thuis moet blijven, dan ben je zelf veilig en houd je ook de maatschappij veilig.”
Dorp lijkt bezet
Ook Sara d’Ercole heeft familie in Italië en heeft het moeilijk met wat daar aan het gebeuren is: “Ik ben bezorgd. Mijn ouders zitten in de risicogroep en mogen niet uit hun dorp komen. Ook als ze even gaan wandelen, moeten ze dat doen waar geen andere mensen zijn. Er staat overal politie om te checken of ze wel binnenblijven.”
De ouders van Sara hebben het gevoel dat een op militair gebied leven. Dat hun dorp bezet is. “Ze zeggen dat het een beetje lijkt op een oorlog. Ze worden gecontroleerd, mogen niet buitenkomen en hebben schrik.”
Er zijn ook mensen die op straat lopen en doen alsof er niets aan de hand is. “Ik heb minder vertrouwen in het volk”, zegt Sara. “Italianen zijn niet zo goed in de regels volgen. Je moet ze dwingen om de regering te volgen en respect te hebben voor andere mensen die besmet kunnen worden. Italianen zijn een beetje rebellen. Ik zie een groot verschil met Belgen.”
Ik zie niet in waarom het virus anders zou reageren bij ons dan in Italië, we moeten het serieus nemen
Heeft Italië te laat gereageerd? “Zoals alles in het leven reageer je pas als je voelt dat je wordt bedreigd”, zegt Gabriele. En hij ziet niet in waarom het virus zich in België anders zou gedragen dan in Italië. “We moeten voor elkaar zorgen en solidair zijn met zwakkere en oudere mensen.”
