"Je zit onder de kerktoren en plots hoor je je naam op de radio. Dat heeft me geïnspireerd tot grootsere dingen doen."

Een bruggenbouwer op vele fronten, zo omschrijft Annemie Peeters haar gast Véronique Bockstal. In haar boeken richt ze zich vooral tot vrouwen, maar mannen worden zeker niet uitgesloten. "Maar vrouwen verdienen een duwtje in de rug", zegt ze daarover. Haar laatste boek heet 'De vrouw van één miljoen' en daarin legt ze uit waarom vrouwen dat duwtje precies verdienen.

Hoewel ondernemen genderneutraal is, blijkt dat veel vrouwelijke ondernemers blijven steken in de zogenoemde 'dead zone', het punt waarop je van start-up zou moeten groeien naar een volwaardig bedrijf met een omzet van 1miljoen euro of meer. Mannen halen die kaap wél makkelijker. Véronique heeft zich verdiept in het thema en kwam ontmoedigende cijfers tegen, niet alleen in België, maar ook in de rest van Europa. Hoe komt het dat zo veel minder vrouwen groot worden in ondernemen? En wat kan je daaraan doen? Dat zijn de vragen die Bockstal beantwoordt in hear boek.

Levensveranderend gedicht

Véronique werd natuurlijk ook zelf geïnspireerd tijdens haar leven, niet in het minst door mensen die dat zelf niet doorhadden. Zo is er ex-klasgenote Veronique Verhoeyen die ooit een gedicht van Herman de Coninck deelde met Véronique Bockstal. Het is een klein, simpel gedichtje, maar kwam in een periode dat Véronique niet goed in haar vel zat en niet wist welke kant ze uit moest met haar leven. Aan Annemie vertelt ze dat het gedichtje haar leven veranderde, iets wat klasgenote Veronique nooit eerder besefte. 

O, ik weet het niet,
maar besta, wees mooi.
Zeg: kijk, een vogel
en leer me de vogel zien.
Kijk, het leven is een brood
om in te bijten en de appels zien rood
van plezier, en nog, en nog, zeg iets.
Leer me huilen, en als ik huil
leer me zeggen: het is niets.
(uit De Lenige Liefde’)

Prijsvraag

Ook Radio 2-presentator Guy De Pré nam een belangrijke rol op in het leven van Véronique. In de jaren 80 presenteerde hij op Omroep Brabant het programma 'Funky Town', iets waar Véronique grote fan van was. Op een dag deed Véronique mee aan de prijsvraag én won ze ook een van de prijzen. Haar naam werd als winnaar aangekondigd op de radio door De Pré. 

Je zit daar onder de kerktoren in een onooglijk dorp Denderleeuw, en dan hoor je je naam op de radio

Hijzelf weet daar niets meer van, maar voor Véronique was het een magisch moment: "je zit daar onder de kerktoren in een onooglijk dorp Denderleeuw, en dan hoor je je naam op de radio". Op die manier heeft Guy haar geïnspireerd om niet te blijven zitten onder die kerktoren.

Broer maakte haar moeder

Jarenlang hebben Véronique en haar toenmalige partner Cindy getwijfeld over kinderen. Eenmaal het koppel besloten had om voor kinderen te gaan, waren er obstakels die Véronique tegenhielden om met een anonieme donor te werken, zoals niet weten waar je kind vandaan komt. Uiteindelijk werd één van Véroniques broers gevraagd als zaaddonor en zo werd de ondertussen 14-jarige Anna-Helena verwekt. 

Een vaderrol speelt Pascal niet in het leven van Anna-Helena, maar hij is wel op de hoogte van alle belangrijke beslissingen die genomen worden, zodat hij goed op de hoogte is van het reilen en zeilen in het leven van zijn nichtje. Voor Véronique is het fijn om te weten dat haar kind, hoewel niet door haar gedragen, toch ook een bloedband met haar heeft. Ook vertelt ze dat zonder haar broer er waarschijnlijk toch geen kinderen zouden gekomen zijn in haar gezin.

Ik heb vooral mijn moeder moeten duidelijk maken dat Pascal géén vader zou zijn en dat hij dus niet zo genoemd mocht worden

Er zijn talloze gesprekken gevoerd tussen de mama's van Anna-Helena en Pascal zodat voor alle partijen heel duidelijk was wat de rol van iedere persoon zou zijn. Véronique vertelt dat ze vooral aan haar moeder moest duidelijk maken dat Pascal géén vader zou zijn en hij dus geen 'papa' mocht genoemd worden, "want hij neemt die vaderrol niet op in het leven van Anna-Helena".

Het meisje werd al vroeg op de hoogte gebracht van haar unieke situatie en dat moment werd het meest emotionele moment uit de 14 jonge jaren van haar dochter, zo vertelt Véronique: "Ik vertelde haar op 3 of 4-jarige leeftijd dat twee meisjes samen geen kindje konden maken en er dus ook een jongen nodig was. Ik kon mijn zin nog niet afmaken of ze vroeg al wie die jongen dan was in haar geval. Ik heb haar verteld dat de dokters een stukje van haar mama, van mij en van 'Petit' (Pascal) genomen hadden om haar te verwekken. Toen ik daarna vroeg waar volgens haar dat stukje van Petit dan zat, wees ze naar haar hart. Dat was voor mij het meest emotionele moment uit de afgelopen 14 jaar."

Nonkel/donor Pascal herinnert zich dan weer dat zijn nichtje 'joepie' zei toen haar werd vertelt dat hij haar biologische vader was.

Inspirerende ondernemers en geïnspireerde studenten

Conny Vandendriessche is zelf ook onderneemster en richtte onder meer 'Accent Jobs', 'Stella P' en 'We are Jane' op.  Ze schreef onlangs ook een boek: ‘Dream, dare, do’. Hoe beleven zij en Véronique het ondernemerschap? En hoe belangrijk -of net niet- is het om te netwerken met vrouwen? Moeten we het onderscheid tussen mannen en vrouwen wel maken om meer gelijkheid te creëren?

Daarnaast hoorde je ook nog Fatma Mavili. Zij is ex-studente management van Véronique en vertelt hoe mevrouw Bockstal haar geïnspireerd heeft. 

Daarover zegt Véronique zelf dat de boodschap àltijd deze is: "Vind iets waar je passie in zit. Zoek daarnaar tot je ’t vindt, want werken duurt lang. Besteed daar voldoende tijd aan.’
 

Benieuwd naar de volledige uitzending?
Die kan je hier beluisteren.

Ontdek meer Bruggenbouwers: