Jezidi-vrouwen

Mijn vrouw en ik zitten op onze kleindochter te passen, ze is nog geen anderhalf. 'Oppassen' is verhullend taalgebruik voor 'stiekem genieten van'.  Tussendoor lees ik wat in de krant.

Ik lees over Nadia Murad, een jonge Iraakse vrouw die uit het kalifaat is kunnen ontsnappen, waarin ze maandenlang onder dwang heeft geleefd. Het kalifaat is de heilstaat van IS, dat ons geleerd heeft wat het woord barbaars ook alweer precíés betekende. Nadia Murad was negentien en wou lerares geschiedenis worden, toen IS haar dorp binnenviel. Ik lees: 'Zes broers van me werden meteen omgebracht.' Ik lees: 'Mijn twee zussen en ik werden vrijwel elke dag verkracht; mijn moeder is vermoord, omdat ze te oud was om van nut te zijn als seksslavin.' Ik lees: 'Ze dwongen de vrouwen in groep tot Allah te bidden, en daarna verkrachtten ze ons in groep.'

Ik kijk op van mijn krant en zie dat mijn kraaiende kleindochter allengs vervaagt in een waas. Ik kan dit niet met droge ogen lezen.

Nadia Murad is Jezidi, volgens IS zijn de Jezidi's Allah niet welgevallig, en Allah, die is groot. Ik lees: 'De meisjes en vrouwen proberen niet langer te ontsnappen nu, omdat ze al té gehersenspoeld zijn.' Ik lees: 'Hen vrijkopen kan nog wel, maar 't is duur: 20.000 euro per vrouw – en op die manier financier je de wreedheid.'

Er staat een foto van Nadia Murad bij het artikel. Ze is mooi. Mooi van waardigheid en kracht en bovenmenselijke moed. Ze gaat de zaak van de Jezidi's in de wereld bepleiten, toespraken houden, prijzen ophalen: in de VN, bij de Raad van Europa, binnenkort in het Europees Parlement. Maar ze moet natuurlijk gewoon met medestudenten in de banken van een aula zitten.

Mijn kleindochter kan net lopen. Helemaal alleen lopen, u hoort het goed; ze straalt nog bij elke wijdbeense pas. Oma heeft haar groentenhapje klaargemaakt.

Ik doe een voorstel. Het stelt niks voor, maar tegelijk is het heel ambitieus, en een mens moet érgens beginnen. Ik suggereer dat mannen, ikzelf incluis, vanaf nu veel en veel tederder omgaan met hun vrouw. We moeten die gruwel van ginder compenseren: als ze daar een bos omhakken, moeten we hier maar een planten. Klink ik als de Bond Zonder Naam? Het zij zo.