Kamagurka hoe maakt u het?

Ik heb gedroomd van Frank Zappa vannacht. Ik was ergens in Italië en ik was in een zaal waar vroeger veel optredens waren. Overal lagen Oosterse tapijten. en toen werd ik terug wakker en ik dacht: Wat fijn om Zappa nog es terug te zien. Hij zag er zelfs nog goed uit om dood te zijn. Zo dingen zijn belangrijk. Want voor mij kan dat een scenario of een aanzetje tot een tekening zijn. De zin "je ziet er goed uit ondanks het feit dat je al lang dood bent" vind ik al een heel goeie zin om een tekening mee te maken. 

De allereerste herinnering van Kamagurka aan iemand die een tekening maakt was Armand Pien. 

Hij stond daar met een lippenstift en als kind vond ik dat fantastisch, een lippenstift die zo vlot over het doek gleed, en dat was dan de kaart van België. En ik vond het geweldig dat hij kon babbelen en tekenen tegelijk. 

Kamagurka herinnert zich nog een platische gebeurtenis uit zijn jeugd.

Ik was een jaar of zes, zeven. Mijn moeder had een grote portefeuille vol met glazen flesjes met allemaal puur pigment in. Ik had de onweerstaanbare drang om die buisjes op de grond neer te gooien. dan zag ik dat pigment over de vloer uitstromen. en dan gooide ik daar ander pigment over, paars en geel en blauw. Heel de winkel van mijn moeder liep vol. Mijn moeder kwam binnen en zag dat. en ik kreeg een pak slaag op mijn gat. Vanaf die dag wist ik "wie kunstenaar wil worden moet kunnen lijden, moet kunnen misbegrepen worden".