"Kansarme kinderen kunnen niet terugvallen op een sociaal netwerk"
di 6 sep. - 1:04
Verbergen achter een grote bek
Iets opzoeken in tijdschriften, begin daar maar eens aan als je dat thuis niet hebt. Thuis een voorwerp maken of zoeken, is zo mogelijk nog moeilijker. Als kansarm kind leef je immers in een kleine ruimte met veel mensen op elkaar. En een netwerk van helpende tantes of handige ooms, is er ook al niet. En dan kom je op school en ben je niet in orde. Je frustratie verberg je onder een grote bek of stoer gedrag. Want alleen daar kan je nog wat status aan ontlenen.
De onmogelijke leerling
En voor je het weet ben je een onmogelijke leerling, als een school of een leerkracht dat niet inziet, zegt Noel Slangen. Als kind uit een vierde wereld gezin heeft hij het zelf allemaal gezien. En ook moeten leren hoe je ‘normaal’ gedraagt, d.w.z. leren omgaan met conventies en leren communiceren. Dat is hem gelukt en hij is zelfs succesvol geworden.
Maar hij heeft geluk gehad, herhaalt hij meerdere keren. Wie zegt dat uit de kans armoede klimmen, vooral een zaak is van hard genoeg proberen, weet niet waarover hij praat. Maak van mij geen rolmodel of de norm, zegt Slangen. Anders maak je het voor kansarme kinderen onmogelijk en duw je hen nog verder naar beneden.