Krijgen we ooit een vrouwelijke Amerikaanse president?

Er is een recordaantal vrouwelijke parlementsleden in Amerika, de Speaker of the House is ook een vrouw (Nancy Pelosi), maar een vrouwelijke president, dat hebben ze daar nog niet gezien. En dat zal in de nabije toekomst ook niet meteen veranderen, nu Elizabeth Warren zich heeft teruggetrokken uit de race naar het presidentschap. Maar hoe komt dat toch?

“Presidentsverkiezingen gaan heel erg over personality”, vertelt historicus Sophie De Schaepdrijver in “De wereld vandaag” op Radio 1. “Je wordt als vrouw veel meer onder de loep gelegd. Vanaf dan kan je als vrouw gewoon niet meer winnen. Vóór je als vrouw in aanmerking komt, moet je ontzettend competent zijn. Maar eens je in het politiek systeem belandt, doet die competentie er niet meer toe. En pak je er mee uit, dan word je als dossiervreetster beschouwd, zoals het Elizabeth Warren overkwam.”

“Mannen worden veel minder onder druk gezet", legt De Schaepdrijver uit. Een voorbeeld? "Warren werd aangevallen op de financiering van haar gezondheidsplan. Bernie Sanders kwam er eenvoudig mee weg door te zeggen dat hij zich niet over financiering wilde buigen. Het resultaat? Hij werd niet aangepakt, zij wel. Het was nochtans Warren die de specialist was op gezondheidsvlak, omdat ze een staatssecretariaat heeft geleid en concrete dingen heeft gedaan. Toch werden de goede onderdelen van het gezondheidsplan door critici beschouwd als eigendom van Sanders.”

De verkiezingen van 2016 - waar Hillary Clinton verloor - zitten nog in het achterhoofd

Politieke analisten die de Democratische Partij volgen, vonden de “electability” (verkiesbaarheid) van Elizabeth Warren te klein. Ze zou een te zwakke partij zijn om Trump uit te dagen. Een vrouw zou het niet halen van de huidige president die algemeen favoriet is.  “Maar zo blijf je in een cirkel draaien”, stelt De Schaepdrijver. “Hoe meer gezegd wordt dat een vrouw het niet haalt, hoe minder kans ze maakt."

En ook de presidentsverkiezingen van 2016 zijn blijven hangen, denkt ze: "Ik vrees ook dat het verlies van Hillary Clinton bij de Democraten is blijven hangen. Ik hoorde zelfs vrouwen in mijn omgeving vragen stellen bij de “likeability” van een vrouw als president. De senaatsverkiezingen van 2018 hebben nochtans duidelijk bewezen dat vrouwen wel degelijk kunnen winnen.”

Barack Obama won de presidentsverkiezingen van 2008 en werd de allereerste zwarte president. “Maar ook dat is een veel kleinere verrassing dan moest het een vrouw geweest zijn”, meent de historica. “Zelfs een niet-blanke man heeft meer kans om te winnen dan een vrouw. Ik ben er zelfs van overtuigd dat een homoseksuele man meer kans heeft dan een vrouw. Toen de homoseksuele Pete Buttigieg werd aangevallen nam zelfs Donald Trump het voor hem op. Dat zou bij Warren niet gebeurd zijn. Ik vrees dat ik een vrouw als Amerikaans president niet meer ga meemaken.”

En België?

België had met Elio Di Rupo in 2011 een homoseksuele premier, en heeft nu met Sophie Wilmès een vrouwelijke premier in Lopende Zaken. Maar ook dat kan Sophie De Schaepdrijver niet overtuigen. “Dit is niet meer dan een premier voor tussen de schuifdeuren. In Lopende Zaken mag het heel even.”

Luister naar het gesprek met Sophie De Schaepdrijver in "De wereld vandaag":

Bron: vrtnws.be en De wereld Vandaag