Bij Debecker
"Later de zorg voor Lore opnemen, dat vinden mijn zus en ik evident"
wo 5 sep. - 1:42
"Ik heb twee broers met autisme", vertelt Marie. "Er wordt vaak van mij verwacht dat ik veel doe voor hen, zoals op hen letten en activiteiten voorzien. En dat doe ik met veel liefde en heel graag, maar mensen staan er misschien wat weinig bij stil dat ik daar ook veel voor opoffer." Marie kan bijvoorbeeld niets gaan drinken met vrienden, omdat zij thuis moet zijn als de broers thuiskomen. Of ze moet tijdens haar examens eerst haar broer aan het knutselen zetten.
Ook Ans heeft een zus met een handicap, Lore, die je misschien wel kent uit het televisieprogramma 'Down the road'. Ans vertelt aan Karolien Debecker hoe zij dat ervaart. "We zijn met drie thuis: ik heb een tweelingzus, Sanne, en Lore is onze oudere zus." vertelt Ans. "We zijn gewoon samen opgegroeid, dus voor mekaar instaan was een evidentie. Lore ging mee naar de chiro, dus keken we samen of alles altijd ok was met haar. We hebben er nooit 'last' van ondervonden." Ans beseft dat het in sommige situaties, zoals bij Marie, lastiger kan zijn. "Lore is heel zelfstandig naar haar kunnen." Als je echt moet instaan voor de zorg, wordt het vermoedelijk al snel zwaarder.
Zo zijn we opgegroeid: Lore gaat mee, natuurlijk, je moet je er niet voor schamen! En dus ging Lore gewoon overal mee, heel logisch.
Ondertussen woont Lore zelfstandig begeleid. "In het begin was dat moeilijk, maar eigenlijk vooral voor óns: wij moesten haar loslaten en erop vertrouwen dat ze dat kon."
Ans vertelt ook dat het voor haar en haar tweelingzus een evidentie is, de zorg voor Lore opnemen, maar dat dat voor hun partners toch iets nieuws is dat erbij komt. "Dan pas heb ik beseft: ahja, dat is niet normaal, dat komt er wel bij."
