25 jaar geleden stierf Herman de Coninck op straat in Lissabon: waarom zijn gedichten geliefd en gelezen blijven

“Wat hij presteerde, zullen weinigen in het Nederlandse taalgebied hem nadoen”, zegt Thomas Eyskens, die zijn biografie schreef.

Poezië over het leven, de liefde en de dood 

Hoe is die blijvende aantrekkingskracht van Herman de Coninck te verklaren? Eyskens ziet drie redenen: "Hij schreef heel toegankelijke poëzie, als tegengewicht tegen veel onbegrijpelijke gedichten indertijd." Zijn thema's spreken mensen ook heel erg aan: "Het gaat over leven, geboorte, dood - waar Herman de Coninck in zijn familie mee geconfronteerd werd - of scheiding. Je ziet dat mensen op bepaalde momenten van hun leven naar die gedichten grijpen."

Je ziet dat mensen op bepaalde momenten van hun leven naar die gedichten grijpen

En ten slotte heeft De Coninck altijd goede ambassadeurs gehad, die zijn werk blijven uitdragen, zoals zijn weduwe Kristien Hemmerechts.

Poezïe in het straatbeeld 

Gedichten van Herman de Coninck vind je ook in de openbare ruimte, op gevels en op straat. Tot in Den Haag of Leiden toe. In Mechelen is enkele maanden geleden een gedicht bevestigd aan de onderkant van een ophaalbrug. De brug waar de latere dichter zelf voor moest wachten toen hij naar school fietste.

Man van vele talenten 

Eyskens schreef zijn biografie, maar belicht nu in een nieuw boek een andere zijde van de dichter. De Coninck was ook journalist; zijn Humo-interviews met andere schrijvers zijn nu gebundeld.

De naam van de dichter leeft voort in de jaarlijkse Herman de Coninckprijs, de belangrijkste Vlaamse prijs voor een poëziebundel die elk jaar wordt uitgereikt. Dit jaar viel die eer te beurt aan Tijl Nuyts met zijn bundel 'Vervoersbewijzen'.