A la guerre comme à la guerre

‘A la guerre comme à la guerre’ tweette Bart De Wever daarover. In oorlogstijd mag je de vijand uitschakelen. Geef toe: klinkt logisch.

Maar toen begonnen wij te denken: Tiens, zijn wij eigenlijk in oorlog? Waarschijnlijk wel want we bombarderen in Syrië. Maar wanneer is die oorlog dan begonnen? En hoe is dat gegaan? Was dat met een echte oorlogsverklaring? Is er een brief naar IS gestuurd of mag dat ook via mail? Wie heeft die geschreven en wat stond daar in?

Gelden er sindsdien andere regels? Voor wie dan? Enkel voor militairen? Wanneer ben je militair? Als je in Molenbeek vertrekt of van zodra je een schot gelost hebt met een kalashnikov? En waar gelden die regels? Enkel in Syrië en Irak of ook bij ons? Waren die aanslagen in Brussel misschien legitieme oorlogsdaden? Hoort dat er gewoon bij? A la guerre comme à la guerre?

Gelden regels over geen krijgsgevangenen doden ook voor wie zelf die regels niet respecteert? En hoe maak je een einde aan een oorlog? Is dat met een wapenstilstand en een vredesverdrag en zo? En worden die IS-strijders dan terug gewone burgers? Of zijn ze dat altijd al geweest?

Enfin, dat is dus het moment waarop wij naar luitenant-ter-zee 1ste klasse Ilja Van Hespen bellen om te vragen of hij ons een spoedcursus Oorlogsrecht zou kunnen geven. En dat kon hij.