"Aan Peter Vandenbempt: blijf blaffen, bluffen en bijten!"

Ik ben geschokt. Geschokt omdat een of andere onnozele beunhaas een gratis pleidooi mag afsteken om wedstrijdverslagen via de radio de wereld in te sturen, af te schaffen. Tenzij mijn radio afgelopen zondagavond gehackt was door Marsmannetjes, was ik (oor)getuige van originele, schitterende radio en sportverslaggeving.

Moet men mij aan de hand van urenlange (video)beelden overtuigen dat Cruyff, Maradonna of Messi buitenaards mooi met een balletje overweg kunnen of konden? Neen, ik heb het wel eens al gezien en deze unieke ogenblikken staan op het netvlies gebrand. En dat 'onze' Belgen goed waren? Dat was na tien minuten reeds duidelijk. Neen, geef mij dan maar de kleur, kracht en - even oortjes dicht, brave kinderen - de kloten van het gesproken woord.

Waterpas, onder de geborgenheid van een dikke donsdeken de rest van het verhaal aanhoren: het zijn even heuglijke momenten. En laat maar scoren. Ik ben dus - als ik Willem Elsschot even geweld mag aandoen - niet alleen hevig voorstander van 'le journal parlé'. Neen, ook 'le match parlé' mag en moet.

Minzaam als ik ben, wens ik de kenner die onzin uitkraamt dat men enkel voetbal visueel moet beleven, dit: blindheid. Hij mag zijn geleidehond nu al gaan uitkiezen. Neem het van mij aan: als rasechte Limburger weet ik hoe pijnlijk dat om dragen is, een hoooooond. Deze boodschap nog voor Peter Vandenbempt en diegenen die nog in de voetsporen mogen treden: blijf blaffen, bluffen en bijten.