Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

ontbreekwoordenboek

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

De toestand is hopeloos maar niet ernstig

"Al een geluk dat er geen feestjes meer zijn tegenwoordig. Want ik word toch al een tijdje niet meer geïnviteerd."

zo 14 mrt. - 8:55

Op dinsdag 16 maart start in Brussel de Klimaatzaak, een burgeractie om de Belgische overheid via juridische weg te dwingen om zich te houden aan de gemaakte afspraken rond het klimaat. Televisiemaker Nic Balthazar is een van de initiatiefnemers en trekkers. Hij merkt dat het hoe langer hoe moeilijker wordt om pers en burger warm te maken voor het klimaat.
Nic Balthazar

Nee, geen ontslagen voetbaltrainer, moedeloze Cercle Brugge supporter of treurende Queen Mother die ons aankan. Al jaren bezetten wij klimaatrakkers moeiteloos het gehele podium op het kampioenschap “Wie is de meest deprimerende spreker van het jaar?” Zelfs de meest zorgelijke Mark van Ranst rimpel vegen wij spelenderwijs van de mat, met onze met onze eindeloze collectie bosbrandclips, orkaanfoto’s en andere catastrofalia. ’t Is niet dat we d’r happy om zijn, maar tegen ons klimaatverhaal is een Powerpoint van Sophie Wilmes een Disney film, en riskeert corona een zomerkamp te lijken. Goh weet ge nog, toen we allemaal thuis moesten blijven? Schoon tijden. Schoon tijden. We hadden nog een huis en al.

Al een geluk dat er geen feestjes meer zijn tegenwoordig. Want ik word toch al een tijdje niet meer geïnviteerd. Behalve dan misschien als de gastheren/dames willen dat de mensen vroeg naar huis gaan. Bij wijze van organische avondklok hoeft men enkel te vragen: “En Nic, hoe zit het eigenlijk nog met het klimaat?” Ik garandeer, weg sfeer.

De toestand is hopeloos maar wordt daarom nog niet ernstig genomen.

Zelfs wanneer ik me dus – ter promotie van een klimaatactie dit weekend, (waarvan ik heb beloofd dat ik ze in dit stukje onvermeld zou laten) zelfs wanneer ik me ten dienen einde- slinks probeer binnen te bluffen in een hoogwaardig programma wiens titel alvast feilloos de klimaatsaga samenvat: de toestand is hopeloos maar wordt daarom nog niet ernstig genomen. Dan ook is het toch nog weer es marchanderen met onze klimaat-knaldrang. Want het moet ook in deze show - zo zegt me uw geliefde presentatrice aan de telefoon - toch ook liefst een beetje verrassend, lees geestig blijven. Ja. Tuurlijk...

Nu zijn er natuurlijk wel een paar goede Belgische klimaatfarces. Die al gehoord van de terugdraaiende teller? De beslissing werd teruggedraaid. De slimme kilometerheffing? Was te slim om uit te rekenen. De bouwstop. Ze zijn daarmee gestopt. Het mestactieplan. Zit nog altijd in de shit.  En de oplossing voor meer bomen? Ze trekken door elk laatste bos een autostrade, en dan hebben we d’r telkens weer twee. D’r is genoeg voor een nieuwe succesvolle serie: de klimaatoenen. Maar er zal een verdomd goede lachband voor nodig zijn. En het is als de 37ste jaargang van 'Breaking Bad'. Je voelde ondertussen ook al wel dat het niet echt goed meer zal aflopen.

“Oei, je klinkt gefrustreerd?” vraagt uw lieve gastvrouw me aan de telefoon. Alsof we inderdaad kandidaat zijn in een populariteitswedstrijd waarin Miss Corona ons nu al een jaar lang de broek heeft afgedaan. Met de eredames Miss Pfizer, Astra Zeneca, Sputnik die we ook nog een tijdje zullen moeten laten voorgaan in de grote korte aandachtshow. En wij toch af en toe maar even proberen piepen over de les van de boze heks Corona. Dat als je niet luistert naar wetenschappers, alles toch verdacht snel volledig naar de kl.. kan.

Corona heeft ons geleerd dat - als we willen - we soms ook echt slimme zoogdieren kunnen zijn, en de hopeloze toestand kunnen oplossen...als we ‘m ernstig nemen.

Maar ook - ik zal es hoopvol klinken - dat moeten we ook overal beloven: klink hoopvol! hoopvol! Hopium voor het volk!  Dat Corona ons ook heeft geleerd dat - als we willen - we soms ook echt slimme zoogdieren kunnen zijn, en de hopeloze toestand kunnen oplossen...als we ‘m ernstig nemen.

Ik ben mijn eigen gezaag ook beu.

Voorlopig zie ik het nog niet. Dat dit hoopvol refrein ingepast wordt in ons afgezaagd triest klimaatlied. En ja, ik ben het inderdaad ook wat beu. Om nog veel vrolijk te staan zingen voor het klimaat, en dansen en klappen voor het klimaat voor die arme bloedjes in de boiler room van vrolijk feestend Pukkelpop. Ik ben mijn eigen gezaag ook beu.

Dus no more Mr Nice Guy! Deze week gaan we met de klimaatzaak – oeps toch nog d’rin gesmokkeld – stoer naar de rechtbank, om na zes jaar ( ja, ook lachen) na zes jaar filerijden op het klaverblad van de Belgische justitie simpelweg te gaan ei--sen dat al onze gewesten en federale overkoepelingen simpelweg doen wat ze, sinds hun schriele gejuich daar in Parijs beloofd hadden.

Ei---sen godverdoemenondedju! Want wij jongeren zijn het inderdaad een beetje beu om braafjes om een toekomst te blijven vragen alsjeblieft.
En de eerste die het na corona nog over een gebrek aan draagvlak wil hebben, die kan van alle toekomstige generaties samen met het corona-shot in zijn bovenarm meteen een klimaat-shot onder zijn draagvlak krijgen.

Beluister de column van Nic Balthazar voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig' via Radio 1 Select.

Ontdek ook de andere columns uit de uitzending:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet