Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De Ochtend

Annick lag 218 dagen in het ziekenhuis met COVID: "Mijn gezin heeft me terug, maar ik ben niet meer dezelfde"

wo 11 nov. - 0:00

Eind maart raakte Annick Moyaerts (46) besmet met het coronavirus. Ze belandde in het ziekenhuis, zeven lange maanden later mocht ze terug naar huis. In ‘De Ochtend’ deed ze haar verhaal. "Hoe ze mij in leven gehouden hebben, weet ik niet. Dat is nog altijd een mirakel."
Corona

Annick Moyaerts raakte dit voorjaar tijdens de eerste coronagolf besmet op haar werk. Ze was zorgkundige in een woonzorgcentrum. "Toen liep er echt vanalles mis. Wij hadden geen mondmaskers, geen beschermende kledij, er was niets voorradig. Wij zijn zogezegd de helden, ik heb daar moeite mee. Ik moet niet bejubeld worden om mijn job te doen, ik moet mijn job adequaat kunnen doen. En dat was in maart niet het geval."

Ook de andere gezinsleden kregen COVID, maar Annick werd zwaar ziek en moest naar het ziekenhuis. "Ik had het zo benauwd dat ik dacht "voor hetzelfde geld kom ik nooit meer terug thuis". Dat is heel beangstigend om je kinderen en je echtgenoot achter te laten."

Het werd een lange lijdensweg. "Ik heb in totaal 218 dagen in het ziekenhuis gelegen", vertelt Annick. "Dat is begonnen op de gewone COVID-afdeling, dan op intensieve. Daarna hebben ze mij overgeplaatst naar Genk, waar ik vijf weken in coma heb gelegen en dan nog een tijdje op intensieve. Ten slotte ben ik terug naar Sint-Truiden gebracht, waar ik nog even op intensieve heb gelegen en daarna op de revalidatieafdeling."

Pittige revalidatie

Annick is nu een tweetal weken thuis. Ze klinkt nog steeds wat hees en heeft het moeilijk om te praten. "Ik ben nog altijd benauwd, ik hoest. Het stappen... Ik begin van nul. Toen ik wakker werd in het ziekenhuis kon ik niets meer. Ik kon mijn handen niet bewegen. Ja-knikken met mijn hoofd ging nog, "nee" was mijn tong uitsteken. Van zo ver kom ik terug."

Begin volgende maand wordt Annick 47. "En ik haal die verjaardag", zegt ze hoorbaar opgelucht. "Het eerste wat in me opkwam toen ik wakker werd, was "waw, ik ben er nog. Ik heb het toch gehaald." Ik heb ook nier- en leverfalen gehad. Hoe ze mij in leven gehouden hebben, ik weet het niet. Dat is nog altijd een mirakel, ook voor de dokters."

Annick is nu wel terug thuis, maar voor het gezin is het aanpassen. "Ze krijgen een mama en een echtgenote terug, maar ik ben niet meer dezelfde. Ik kan veel dingen momenteel nog niet. Maar ik zeg "momenteel", ik ben een knokker en ik ga er alles uitpersen wat ik kan. Ik heb nog zwaar werk voor de boeg, de revalidatie is pittig."

"Ik heb tranen met tuiten gejankt"

Annick liep de coronabesmetting op tijdens de eerste golf, ze kon het ziekenhuis pas verlaten toen de tweede grote golf alweer volop toesloeg. "Ik heb tranen met tuiten gejankt dat je moet thuiskomen en de situatie is hetzelfde of zelfs erger dan in maart."

Daarom doet ze nog eens een duidelijke oproep aan iedereen om de coronacijfers zo laag mogelijk te brengen en te houden. "Het is heel simpel: blijf zoveel mogelijk in uw kot. Als je toch moet gaan werken, doe een mondmasker aan en heb ontsmettingsmiddel bij. Was je handen, al moet je dat 20 keer per dag doen, en ontsmet je werkplaats. Probeer het zo hygiënisch mogelijk te doen. Zet ramen en deuren open en hou afstand."

Luister hier naar de getuigenis van Annick in 'De Ochtend': 

Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'

Lees ook:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet