"Camera's met gezichtsherkenning zijn niet veilig voor hackers"

Waar mensen zich baseren zich op vorige ervaringen om gezichten te herkennen, moeten camera's met gezichtsherkenning ankerpunten in het gezicht wiskundig definiëren.

Zo telt ieder gezicht zo’n 70-tal ankerpunten. De camera meet de afstand tussen de ankerpunten en legt die vast in getallen.

De combinatie van alle afstanden is uniek genoeg om gezichten te herkennen.

De meeste herkenningscamera’s werken met 2D-scanners, maar er wordt flink wat geïnvesteerd in technologie van 3D-scanners. Die slaan meer diepte informatie op zoals de dikte van je neus, je poriën, je wallen. Op die manier is de vertekening van het beeld beperkt.

Geen enkel systeem is perfect. Het is een proces van lange duur.

Echt sluitend is het systeem nog niet. Het systeem is niet veilig voor hackers, de kans op foute identificatie is nog groot en er bestaat bovendien nog geen database met gezichten.