Chef-dirigent Antony Hermus: "Cultuur is niet de kers op de taart, het is de bloem in het deeg die een samenleving bindt"

Spiegel

Het pad naar succes voor chef-dirigent Antony Hermus was allesbehalve rechtlijnig; het scheelde maar weinig of hij was nooit dirigent geworden. Terwijl Friedl' Lesage de 'Fats Waller Medley' van Louis van Dijk en Pim Jacobs afspeelt, denkt Hermus terug aan zijn tienerjaren. Hij herinnert zich levendig zijn eerste ontmoeting met de jazz-pianist Louis van Dijk, een ontmoeting die zijn liefde voor muziek voorgoed veranderde: "De energie die ik van die man voelde, heeft me nooit meer losgelaten." Ook zijn vader speelde een cruciale rol in zijn muzikale ontwikkeling. Als dirigent van het kerkkoor was hij een bron van inspiratie: "Mijn vader had de gave om van een groep mensen een hechte club te maken." Desondanks koos Hermus in eerste instantie voor een andere richting in zijn studies, mede doordat zijn ouders hun bedenkingen hadden over hoe hij zijn boterham zou kunnen verdienen met muziek.

Hermus koos voor de studie in Bestuurlijke Informatie, een vakgebied dat een interessante overlap bleek te hebben met zijn passie voor dirigeren. "Het draait om het begrijpen van welke informatie nodig is voor wie, net zoals bij het dirigeren", lacht hij.

Koningin Elisabethwedstrijd

De loopbaan van Hermus bracht hem naar Duitsland, waar hij snel carrière maakte als Generalmusikdirektor in steden als Hagen en Dessau. Daar ging hij op zijn 28 aan de slag als dirigent: "Je komt als afwasser binnen en je bent ineens de baas."

Nu staat hij als chef-dirigent van het Belgisch Nationaal Orkest voor nieuwe uitdagingen. Hij begeleidt de finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd en ziet zijn rol als die van een ondersteunende vader, die vertrouwen geeft en muzikanten helpt om hun beste versie te worden.

Hij hecht veel waarde aan ervaring en ziet zijn rol als chef-dirigent als intermediair, maar grapt: "Er komt geen geluid uit mijn stokje. Een dirigent is een luchtverdeler."

Laten proeven van schoonheid 

Hermus zet zich actief in om klassieke muziek toegankelijk en boeiend te maken. Hij stond bijvoorbeeld op het podium van Lowlands, een muziekfestival in Nederland. De chef-dirigent is ervan overtuigd dat klassieke muziek universeel geliefd is maar dat niet iedereen zich daarvan bewust is.

Voor Hermus is muziek de kit van de samenleving, een bron van steun en verbondenheid die mensen bij elkaar brengt. Hij gelooft dat muziek, ongeacht het genre, essentieel is om diepere emoties te uiten en mensen te helpen bij het overwinnen van uitdagingen: "Als er geen muziek meer zou zijn weet ik niet hoeveel vuil in de mensen hun ziel zou zitten."