Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

“Daar sta je dan in de supermarkt. Mama te zijn van een krijsende kleuter”

wo 13 sep. - 9:25

Gezinspsychologe Nina Mouton werd in de supermarkt op fronsende blikken getrakteerd toen ze haar krijsende kleuter optilde. “Verwennen!”.
Nina Mouton (foto © Sven Rammeloo)

"Neen, Loa, ik kan je even niet optillen, even wachten." Dat was voor haar de druppel.
Daar sta je dan in de rij aan de kassa van de supermarkt. Mama te zijn van een krijsende kleuter. Hoofden zwaaien om, blikken gaan van de kleuter naar mij, terug naar de kleuter. Omdraaien. Neus in de lucht.

Dan gaat het beslissingsproces razendsnel. De omstaanders: wat verwachten ze? Dat ik mijn kind berisp en boos word of dat ik ook mijn neus in de lucht steek?
Mijn kleuter: wat verwacht zij? Dat ik luister naar haar.

Daartussen sta ik: wat kies ik? Hoe voel ik me er zelf bij? Wat kán ik geven?
De keuze is gemaakt. Ik kan dit, op onze manier. Ik buk me tot op haar hoogte en vraag wat er scheelt. Ze huilt maar door. Ik til haar op - de boodschappen staan intussen op de grond - en geef een knuffel. "Wat is er, Loa? Heb je honger of dorst? Ben je moe?"

Ondertussen fronsende blikken rond me. Tilt ze de krijser nu echt op?! Verwennen! Van een kind dat op zo'n overduidelijk foute manier aandacht vraagt?

Ja, dat doe ik en ik blijf er nog eens kalm bij ook. Daar ben ik wel even fier op, want dat is niet altijd gemakkelijk, pluim voor mezelf.

Blijkt dat ze honger én koud heeft. Als ik haar optil, heeft ze minder koud. Toch al dat, puike oplossing van onze bijna vierjarige.

Uiteindelijk heb ik het raden naar wat de anderen denken, voelen en verwachten. Ik kan dat proberen invullen, maar eigenlijk doet dat er niet toe. Wie zegt dat dat de juiste invulling is? Wie zegt dat ze niet vinden dat ik de situatie super heb aangepakt?

Het gaat op dat moment over mijn kind en mezelf, rekening houdend met de omgeving. Niet de omgeving op de eerste plaats zetten. Wat kan ik haar geven op dat moment? Hoe voel ik mij? Hoe voelt zij zich? Waar kunnen we elkaar treffen? Het gaat niet om toegeven, het gaat niet om je eigen grenzen overgaan. Het gaat om evenwicht.

Ik vind het zelf ook niet fijn om honger en koud hebben. Moet onze dochter daarvoor krijsen als ik haar niet oppak? Neen. Dat heeft ze te leren: zeg maar gewoon wat er in je omgaat, wat je graag zou willen en waarom, dan kijken we samen of het kan.

Ze is bijna vier. Ze heeft nog zoveel te leren. We doen dat graag samen met haar.

Gezinspsychologe Nina Mouton is moeder met vallen en opstaan van Miro (7 jaar) en Loa (4 jaar). Ze is een van de vaste columnisten voor Radio1.be

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet