De bende van Annemie
"De deur mag op de kleinste kier staan, zolang die er is, vind ik de kracht"
do 22 mrt. - 11:10
De eerste diagnose kreeg Ruben toen hij 21 was. Sindsdien herviel hij vier keer. Wordt het makkelijker om jezelf op te pakken of net moeilijker?
"Niet opnieuw"
"De eerste keer weet je nog niet wat voor behandeling op je afkomt, dat maakt wel een groot verschil. Bij herval denk je dan, 'oh nee, niet opnieuw'. Maar het is dubbel, want als je al weet wat er op je afkomt, kan je je beter voorbereiden."
Dat zijn onder andere chemo, radiotherapie, stamceltherapie, veel pijn en misselijkheid. "De hel komt op je af."
De hel komt op je af
Toch houdt Ruben volle moed. "Zolang een optie om volledig te genezen en een normaal te leven, aangeboden wordt, hoe klein die kans ook is. De deur mag nog op de kleinste kier staan, zolang die kier er is, vind ik de kracht."
Omdat er geen andere optie is? "Nee, die is er wel: niet vechten. Maar dan weet je dat de dood volgt. Dus de keuze is snel gemaakt."
Toch is die keuze niet evident. Ook Ruben dacht al aan opgeven. "Na de vierde keer heb ik een paar keer gezegd, 'als het ooit terugkomt, wil ik niet meer behandeld worden'."
Gevlucht via de lift
"Ook in het ziekenhuis zijn er zware momenten geweest. Dan trok ik mijn katheters uit en wilde ik vluchten. Alleen was ik zo stom om de lift in plaats van de trap te nemen. Dan haalden de verplegers me in (lacht)."
Alleen was ik zo stom om de lift in plaats van de trap te nemen. Dan haalden de verplegers me in (lacht)
Vandaag is Ruben wel trots op zijn doorzettingsvermogen en kracht. "Het is wel een vreemd woord. Maar het overwinnen, geeft toch een soort trots."
Iedereen kan zo'n kracht vinden, denkt hij. "Alleen, je moet er voor staan om te weten dat je het kan. Ook is het belangrijk om goed omkaderd te worden, door vrienden en familie. Als dat ontbreekt, er geen vertrouwen is in de behandeling of financiële problemen, is het nog zoveel zwaarder."