Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De gruwelijke waarheid achter de bandnaam 'Joy Division'

vr 30 sep. - 10:07

Eerder deze week bracht 'De Wereld van Sofie' een uitzending over het moraal bij troepen. Luisteraar Steven Van Hoef reageerde hierop met een opvallend weetje: “Joy Division ontleende hun naam aan een divisie van prostituees in het leger”. Babette Moonen zocht het uit en wat bleek? De waarheid is nog veel afgrijselijker.   
Treinsporen richting concentratiekamp
© Lāsma Artmane (Unsplash)

De Britse postpunkgroep ontleende zijn naam 'Joy Division' uit het boek 'The House of Dolls' van Karol Cetinsky. 'Joy Division' verwijst naar de zogenaamde 'Vreugdeskampen' in de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De kampen waren het idee van SS-leider Heinrich Himmler. Hij wilde het moraal van de dwangarbeiders hoog houden op een goedkope manier. Kleren of voedsel aanbieden was te duur, gedwongen prostitutie door vrouwelijke gevangenen bleek een goedkoper alternatief.

Seks als bekering 

De 'Vreugdeskampen' werden gebruikt voor twee doelen. Het moraal van de gevangenen werd hoog gehouden door ze te belonen met een bezoekje aan het 'Vreugdeskamp'. Daarnaast kregen de prostituees ook bezoek van homoseksuele mannen. De nazi's dwongen homoseksuele gevangenen om een keer per week de 'Vreugdeskampen' te bezoeken. Dit deden ze in de hoop hen te bekeren.

Kampen des doods 

De vrouwen die in deze bordelen terechtkwamen waren een mix van voormalige prostituees en vrouwen die er werden ingeluisd. De nazi's beloofden de vrouwen een strafvermindering als ze zes maanden in zo'n bordeel zouden werken. Uiteraard was dit een leugen. Bovendien werden de vrouwen op een onmenselijke manier gesteriliseerd om voortplanting te vermijden. Als er toch iemand zwanger raakte, werd die zwangerschap meteen afgebroken.

Waarom de Britse band voor 'Joy Division' koos, is niet helemaal duidelijk. Maar dat zanger Ian Curtis geen lachebek was, staat vast. Babette Moonen: "Het is natuurlijk ook een manier om ervoor te zorgen dat iets wat dreigt vergeten te worden, toch niet te vergeten."

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet