"De helft van de bevolking zijn vrouwen, we moeten ons boos blijven maken"

Struyf en Blancquaert richtten "Hope for girls" tien jaar geleden op in Kenia. "Dat is voortgevloeid uit ons eerste project "Mijn status is positief"", legt Struyf uit in "De Ochtend". "Later heb ik Hope geadopteerd en de reportagereeks gemaakt "De moeder van mijn dochter".  Van het een is het ander gekomen: we hebben er een weeshuis opgericht, een school, een gezondheidscentrum. We waren heel erg geraakt door wat we in Kenia als problematieken zagen. Maar overal ter wereld valt het op dat de positie van meisjes vaak nog heel kwetsbaar is."

"In die jaren in Afrika ben ik heel vaak vrouwen tegengekomen, die me vroegen: waarom doe je nooit iets over de cutting (vrouwelijke genitale verminking)? Zij hebben geen stem, zij kunnen daar niets over zeggen. Sinds een paar jaar hebben we een vluchthuis in Kenia, "Blijf van mijn lijfje". Dat is een vluchthuis waar vrouwen die aan genitale verminking willen ontsnappen, kunnen verblijven. " De besnijdenissen zijn om de 2 jaar en dan wordt het er erg druk. In 2012 zaten er 15 meisjes, nu zitten er in de drukke periode 100. "Wereldwijd is het een probleem", benadrukt Blancquaert. "De hele wereld passeert in ons land. We gaan pas ten volle iets kunnen veranderen aan systemen en tradities die soms zo van de put gerukt zijn wanneer mensen/meisjes recht hebben op onderwijs."

Het gebeurt ook in West-Europa, hier wonen 500.000 besneden vrouwen.

De problematieken van genitale verminking, kindhuwelijken en polygamie komen niet enkel alleen in Afrika voor, benadrukt ook Struyf. "Met die migratiestromen, zien we dat dat ook hier gebeurt. Ik denk dat we nog maar op het punt staan dat we ons beginnen te realiseren dat het ook in West-Europa gebeurt, hier wonen 500.000 besneden vrouwen. Ook in West-Europa gebeuren besnijdenissen, in den duik, in het donker. De wereld is zo veranderd dat wij ook onze werking naar hier willen halen."

De Europese prijs, die geen geldprijs is, zien Struyf en Blancquaert dan ook als een ondersteuning. "Het is belangrijk dat er aandacht voor blijft. Europa moet meer aandacht hebben voor die problematiek", stelt Blancquaert. "We moeten er onze ogen voor opentrekken. Het is aan mondige vrouwen om het woord te nemen voor de vrouwen/meisjes die het niet kunnen. Het is een eindeloze job. Ik ben bang dat het nooit zal stoppen. De gelijkheid tussen mannen en vrouwen blijft een never ending story. "

Ook met het schandaal in Hollywood rond Harvey Weinstein zien ze een link. "Plots begint iedereen ervaringen uit te wisselen en dat vind ik heel positief", reageert Struyf. "Het heeft allemaal met hetzelfde te maken: het gaat erover dat meisjes en jongens gelijkwaardig zijn en dat ze gelijke kansen moeten krijgen. We denken vaak dat het in onze maatschappij al een verworvenheid is, maar we zien dat het constant bevochten en beveiligd moet worden. "

"Vrouwen zijn de helft van de bevolking", benadrukt Blancquaert. "De dag dat het ons niet meer raakt, zijn we slecht bezig. We moeten ons daar boos in blijven maken." 

Bron: vrtnws.be