De laatste gesneuvelde soldaat van WO I

De datum 11 november kennen we allemaal als Wapenstilstand, maar wat er aan de wapenstilstand voorafging, zit minder in het collectieve geheugen.

“Wapenstilstand was al een week voordien bekend”, zegt Pieter Serrien, historicus en schrijver van ‘Het elfde uur’ in Interne Keuken. “Maar het werd soms bewust stilgehouden door officieren. Sommige soldaten die het wel wisten, meldden zich snel ziek, om het einde van de oorlog te halen.”

Een slotsalvo en een buiging

De laatste uren van de oorlog, die zou stoppen op het symbolische elfde uur van de elfde dag van de elfde maand, waren niettemin bloederig.

“Om 10.59 uur waren soldaten nog keihard aan het schieten”, weet Serrien uit zijn onderzoek. “Exact om 11 uur staat zo’n man recht, hij maakt een buiging en vlucht weg.”

Het sneuvelen ging door

In totaal stierven nog zo’n 7000 soldaten. “Burgers niet meegerekend. De honderden, zoniet duizenden die sneuvelden na 11 uur evenmin. Het sneuvelen ging door. Er waren nog velen die er zelf een einde aan gemaakt hebben, omdat hun herinneringen te zwaar waren.”

Wél moedig

De laatste gesneuvelde voor klokslag elf uur was een Amerikaans soldaat met Duitse roots, Henry Gunther. “Die jongen was pas gedegradeerd van onderofficier naar gewone soldaat en wou tonen dat hij wel moedig was. Hij besefte dat hij tot 11 uur de tijd had om een medaille voor moed te vergaren."

Gunther wou zich nog snel bewijzen

“In de laatste minuten van de oorlog was hij aan het patrouilleren langs de Maas en kwam hij in een hinderlaag terecht. Samen met de andere soldaten was hij aan het schuilen, maar plots stond hij op, om 1 voor 11 uur.”

“Hij rende in de richting van de Duitsers. Die riepen hem toe: ‘Stop, stop!’ Ze wezen naar hun horloge. Maar Gunther legde aan en de Duitsers schoten. Morsdood.”

Herbeluister Interne Keuken hier.