De wereld van Sofie
"De mooie dingen zijn veel dichterbij dan we denken. Koester kleine dromen"
do 7 feb. - 10:08
Delphine Lecompte gehoord in 'Touché'? Over hoe zij al lang geen poging meer doet om “normaal” te zijn? Het woord “normaal” duikt ook op in het immens populaire boek “Normale mensen” van de Ierse schrijfster Sally Rooney. En in de Beursschouwburg loopt dan weer “Normal Schnormal”, een kunstproject over referentiekaders die onder druk staan. Wat is dat, gewoon zijn? Zet “het gemiddelde” de toon voor wat “normaal” is? Waarom willen sommige mensen zo gewoon mogelijk zijn (da’s al gek genoeg!), en anderen zich daar net van af zetten?
"Laten we heel veel mensen meenemen in de boot van de gewonigheid"
'De Wereld van Sofie' legde de vraag voor aan Dirk De Wachter, psychiater aan de KU Leuven. Hij pleit voor een heel brede invulling van de normaliteit: "Laten we heel veel mensen meenemen in de boot van de gewonigheid"
Afwijkingen moeten niet snel afwijkend zijn. "Normaal zijn" moet voor een grote groep mensen gelden die allemaal passen in een sociaal weefsel waar veel variatie kan in bestaan, zegt hij. En ook: "Iemand mag een beetje stil zijn. Daar vinden we ook wel een job voor"
In de gewonigheid kan ook geluk gevonden worden, zegt De Wachter. Het goede leven bevindt zich vaak dichterbij dan je denkt. Je moet er alleen alert voor zijn.
Het geluk zit eerder in een boek in de tuin in de zon lezen dan in een vliegtuig naar de zon
"Leren om kleine dromen te koesteren"
Het één sluit het andere niet uit, maar wees aandachtig en zie dat de gewone dingen soms veel dichterbij zijn dan we denken, zegt De Wachter. Think big? We moeten leren om kleine dromen te koesteren, het koesteren van gewone dingen, ook al zet onze consumptiemaatschappij daar niet op in.
De Wachter: "Onze maatschappij zet in op fantastische ervaringen maar men komt vaak terug met het gevoel van “is het dat maar”? "Je kan de Mount Everest beklimmen, maar je moet sowieso terug naar beneden. Het moet vandaag altijd nóg straffer, maar daar is een grens aan. Je kan ook de Koppenberg beklimmen, daar is het ook schoon vertoeven"
In zijn praktijk ziet De Wachter problemen in het borderline-centrum en dat is vaak gelinkt aan mensen die op zoek zijn naar kicks. Zij rijgen depressies en euforie aan mekaar. En dan is het zoeken naar evenwicht.
Onze consumptiemaatschappij houdt ons allemaal pseudo-noodzakelijke dingen voor. Het gewone kost eigenlijk niks.
