Interne Keuken
De pis-en kakhumor van Sjostakovitsj
vr 8 okt. - 10:00
In 1989, 14 jaar na de dood van de Russische componist Dimitri Sjostakovitsj, duikt er plots een onbekend werk van hem op. ‘Antiformalistische Rajok’ zo heet het. Het stuk begint met een inleiding waarin wordt beweerd dat de componist en auteur van het werk onbekend zijn. Het manuscript zou door ene generaal Opostylov gevonden zijn in een pot vol uitwerpselen. Ja, dat leest u goed.
Nadat die het manuscript er had uitgevist, wilde hij het graag terug in de pot leggen, maar hij verloor zijn evenwicht en viel in de wc, zo lezen we. “Zijn strijdmakkers hebben meteen vanuit een telefooncel in de wijk de evacuatiedienst gebeld die onverwijld ter plaatse kwam. Uitgerust met de modernste technieken visten de wc-specialisten van de hoofdstad uit de pot zeven stukken ontlasting, maar in geen daarvan kon generaal Opostylov geïdentificeerd worden.”
“De revalidatiearts vertelde dat dergelijke gevallen voorkomen. Als een mens zoals Opostylov in een wc-pot belandt , dan lost hij in zekere zin in de uitwerpselen op. Om dan te bepalen wát de ontlasting is en wát Opostylov, schijnt in deze tijd niet mogelijk te zijn.”
Dat alles schrijft de gevierde musicus Dimitri Sjostakovitsj. Meer nog: het is de bedoeling dat de inleiding bij elke opvoering wordt voorgelezen (of op z’n minst in het programmaboekje wordt opgenomen). Wat moeten we daar in ’s hemelsnaam van denken?
Zou musicoloog Pieter Bergé ons dat kunnen uitleggen? Ja, hoor. Hij heeft een heel essay geschreven over de antiformalistische Rayok: 'De leugens en de schaterlach'. Zaterdag zit hij aan onze keukentafel.
