"De term 'ploetermoeder' staat me tegen"
wo 8 nov. - 7:02
Weet je nog dat je dacht: "Ha, maar dat zal mij niet overkomen, als ik mama ben dan..." Vul aan naar believen. Ik weet dat nog. Ik kan heel wat invullen op die stippellijntjes. Die tijd ligt achter ons. De weg die me voorgeschreven werd in het ouderschap, was niet de weg die mijn gevoel zei en al zeker niet de weg die ons kind nodig had...
Ik werd een moeder die begreep dat een universiteitsstudie psychologie de waarheid niet in pacht heeft en dat het de ervaring als moeder is, die telt.
Een moeder die met mildheid naar andere moeders kijkt. Naar de mijne, naar die van haar, naar de mama in de supermarkt en naar mezelf. Het is voor ons allemaal de eerste keer, geen herkansing, elke dag en nacht opnieuw, doe er een schep slaaptekort bovenop. En het stopt nooit, zelfs al zijn de kinderen elders op logement. Mama ben je altijd, overal en voor altijd.
Maar die term ploetermoeder staat me tegen. Die oe-klanken. Zo hard. Zo negatief.
Ploetermoeder, alsof al de vreugde uit mijn moederlijf gezogen wordt, als een dementor van in de Harry Potter boeken. Mag ik het moederen nog leuk vinden ook?
Dat slachtofferschap, alsof we moeten ploeteren en er is geen enkele weg terug. Er is een weg terug. Met veel zorg en zachtheid kan ik zeggen: als je verdrinkt in het ouderschap, is het tijd voor actie. Gun jezelf het- om in de terminologie te blijven- ontploeteren. Het hoeft geen betoog dat ik ook dat woord hard voel binnenkomen.
Is het dan dat ploeteren wat ons, moeders, moet binden? Niet alleen dat. Dat weiger ik te geloven. Het moederschap blijft voor mij schoon en uniek en enorm verrijkend.
Ik wil ons verbinden in het moederen. Daarin heeft elke moeder recht op haar eigen beleving en op haar eigen unieke verhaal. Ik laat me niet in een hokje stoppen.
Ik ploeter af en toe op verschillende terreinen, maar dat is niet wat mij Nina maakt. Er is nog een scala aan andere werkwoorden en gevoelens die me bij elkaar houden.
Mijn doel is vooral dicht bij mezelf blijven in deze immer voortdurende zoektocht die het moederschap me brengt. Op naar echt, open en eerlijk moederschap. Eerlijk voor jezelf en eerlijk voor de buitenwereld, daarin ligt de verbinding.
En als we eerlijk zijn tegenover onszelf en tegenover de buitenwereld, zijn we allemaal in meer of mindere mate een ploetermoeder. Maar het woord op zich is aan vervanging toe. Suggesties welkom!
