"De uitvaartsector heeft mij alles over het leven geleerd"

Barbara kreeg haar inzinking in het jaar 2014, ze werkte toen in de kunstensector. “Ik ben professioneel totaal tegen de vlakte gegaan. Ik had me overgeïdentificeerd met mijn job en was een wandelende organisatie geworden. De combinatie met mijn gezinsleven zorgde ervoor dat het licht volledig is uitgegaan.”

De gevolgen lieten zich voelen. “In het begin heb ik heb twee weken niet gesproken en alles bij elkaar genomen heeft het toch achttien maanden geduurd om van de burn-out te herstellen. Ik zal ook nooit meer terugkomen op het energiepeil dat ik toen had, dat is op driekwart blijven steken.”

    De uitvaartsector heeft mij alles over het leven geleerd

Raes besloot toen om volledig uit haar geliefde kunstensector te stappen en zichzelf een jaar de tijd te geven om te beslissen wat ze wilde. Dat bleek een opleiding in de uitvaartsector te zijn. “Dat heeft mij alles over het leven geleerd. Ten eerste word je heel rechtstreeks geconfronteerd met de dood, dat moet je aankunnen, maar je leert ook je eigen waarden en normen afbakenen. Je kan dan beter de ruimte laten aan anderen om zichzelf te zijn.”

    Om te rouwen heb je een lege agenda nodig en wie heeft dat?

De dood lijkt niet meer bij het dagelijks leven te horen en er wordt steeds met een grote boog om heen gelopen. “Er is ook geen tijd om te rouwen. Daarvoor heb je een lege agenda nodig en wie heeft dat?"

Examenvraag

Tijdens haar opleiding in Engeland als uitvaartbegeleidster kreeg Raes met een case-study te maken die haar leven een nieuwe richting gaf. “We moesten als examenvraag een herdenkingsritueel bedenken voor een homoseksueel koppel waarvan één partner op palliatieve zorgen lag, maar zijn vriend wilde nog met hem trouwen. Dat ging niet omdat het homohuwelijk toen nog niet gelegaliseerd was in Engeland. Een jaar later wel, maar toen was de partner al overleden. De examenvraag hield in om een ritueel te bedenken dat die datum herdacht, terwijl de nieuwe partner van de levende man daar ook bij betrokken was.”

Beyond The Spoken

Door die vraag had Raes richting gevonden. “Toen wist ik, dit is wat ik moet doen. Er zijn te veel momenten van niet erkend verlies die we met een een ritueel toch een plaats kunnen geven. Echtscheidingen, abortussen, mensen die geen kinderen kunnen krijgen, het leven zit vol van die momenten.” Met haar project ‘Beyond The Spoken’ begeleidt Raes die sleutelmomenten.