“De vraag ‘van waar ben je écht’ is voor iemand met een migratie-achtergrond steeds een kleine kwetsuur”

De vader van Naima, Aziz Charkaoui , wilde als jonge man weg uit Marokko. Ze leefden er in armoede, en hij had moeite met hoe de Marokkaanse regering het land bestuurde. Hij vertrok in eerste instantie naar Gibraltar, een Brits overzees gebied gelegen aan het zuidelijke eind van het Iberisch Schiereiland. Daar kwam hij terecht in de christelijke arbeidersbeweging, en via die beweging is hij uiteindelijk ook in België beland.

In Roeselare leerde hij de moeder van Naima kennen. “Dat moet niet altijd gemakkelijk geweest zijn in het begin”, vertelt Naima. Het gezin Charkaoui krijgt vier kinderen: twee dochters en twee zonen.

Over racisme

Naima vertelt dat ze in het West-Vlaamse Roeselare eigenlijk weinig te maken kreeg met racisme of met een gevoel dat ze er niet thuishoorde. Mensen kenden haar als de boekenwurm, het meisje dat altijd ijverig zat te studeren, maar ze werd niet meteen geconfronteerd met vooroordelen rond haar migratie-achtergrond.
Tot ze die veilige cocon verliet. “Racisme is nu eenmaal de realiteit”, vertelt Naima. “‘Het zit overal: in de media, in boeken, ook in mijn eigen denkbeelden.” En dus is het heel moeilijk om het buiten te houden. “Je kan er wel met een kritische blik naar proberen te kijken, om te beseffen dat iets niet oke is.”

Van waar ben je? Van waar ben je écht? 

Mensen met een migratie-achtergrond krijgen heel vaak de vraag ‘van waar ben je’ te horen. Naima vertelt en beschrijft ook in haar boek hoe dat soort vragen eigenlijk telkens een kleine ‘kwetsuur’ zijn voor de persoon die ze te horen krijgt, een zogenaamde ‘microkwetsing’. “Als je telkens weer te horen krijgt, ‘van waar ben je écht’, dan confronteert dat jou met de perceptie van de ander dat je neit van hier bent.” En dat gaat op de duur wegen bij veel mensen met een migratie-achtergrond.

Je vindt het vervelend om daar tegenin te gaan, want die persoon bedoelt het vaak wel goed.

Maar, vertelt Naima, net van die goedbedoelde opmerkingen komen soms harder aan, omdat je niet goed weet hoe je erop moet reageren.
“Daar moeten we als samenleving durven om die ongemakkelijke gesprekken aan te gaan. We moeten daar door als we meer gevoeligheid willen hebben voor andere mensen.”

Meer info over het boek 'Racisme'

Naima Charkaoui bracht dit jaar het boek 'Racisme, over wonden en veerkracht' uit bij EPO Uitgeverij. 
Wil je meer info over dit boek, klik dan hier. 

Lees ook