Dit is waarom Stormzy en Lukaku verward werden

Het gebeurt niet alleen op krantenredacties. Volgens Peter Claes, professor humane genetica aan de KU Leuven, komt het wel vaker voor: "In wetenschappelijke studies is het aangetoond dat gezichtsherkenning buiten je populatie zeer verwarrend kan verlopen." Een sluitende verklaring is nog niet gevonden, maar er is een sterke hypothese dat het brein getraind wordt door gezichten te zien. "Als je weinig gezichten van andere populaties te zien krijgt, wordt je brein er minder op getraind. Daardoor lijkt het of de individuen op elkaar lijken", vertelt Claes in 'De Wereld van Sofie' (in de uitzending stonden 'dubbelgangers' centraal).

Omdat kapsels wel eens kunnen veranderen, gebruikt ons brein gezichtskenmerken om mensen te herkennen. Denk daarbij aan hoe de mond eruitziet, de grootte en vorm van de neus, de afstand tussen de ogen. Is er dan minder verschil in die gezichtskenmerken bij niet-Europeanen? Daarover specifiek is er geen onderzoek gedaan, maar de genenpoel is bijvoorbeeld in Afrika meer gevarieerd. Peter Claes: "Dat is een positief iets want het zorgt voor betere resistentie tegen ziektes. Ook is de populatie beter in staat zich aan te passen aan bepaalde veranderingen op lange termijn".

De meest evidente dubbelgangers zijn uiteraard eeneiige tweelingen. Daar is al een hoop wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, maar Claes zou dat ook willen doen bij dubbelgangers. Genetisch zijn alle mensen namelijk aan elkaar verwant, dus misschien hebben dubbelgangers nog meer gelijkende genetische profielen. Maar het is moeilijk onderzoek ernaar te doen: "De databanken met foto's zijn te beperkt om effectief twee identieke gezichten te kunnen identificeren".

De herkenningsverwarring is bovendien wederzijds, vertelde Claes aan Sofie Lemaire: "Eens jij in Japan bent, ben jij een Europese vrouw en zal jij zeer snel verward worden met een andere Europese vrouw ". Dat lijkt niet intuïtief, want Europeanen hebben meer variatie in haar- en oogkleur.

Lees ook: