Touché
Dominique Deruddere: "Ik maak films tot mijn laatste snik"
zo 22 jan. - 11:59
Dominique Deruddere stelt binnenkort zijn 10de worp voor. De vijftiende editie van Filmfestival Oostende opent op vrijdag 27 januari met de wereldpremière van zijn 'The Chapel'. De zenuwen worden er met de jaren niet minder op, vertelt de regisseur: “Ik word steeds nerveuzer om mijn werk te tonen aan het publiek.” Je zal hem dus tijdens die eerste vertoning niet terugvinden in de zaal: “Dat zou ik niet overleven en dus blijf ik aan de toog.” Een kuchje van de kijkers doet hem steeds het ergste vermoeden, bekent hij: “Dan denk ik dat ze ’t slecht vinden.”
De filmmaker kroop dit jaar ook in de pen en schreef zijn biografie, die op 27 januari verschijnt. In het boek 'Met de helm geboren - Memoires van een filmmaker' geeft hij alle films prijs die hij niet maakte, en vooral: waarom ze er niet kwamen. Deruddere: “Zo onthul ik veel meer over het leven achter de schermen van het filmproces."
Kusscènes met buurmeisje Sonja
Deruddere werd met ‘de helm geboren’, wat zoveel betekent als: met een keizersnede geboren worden. “Ik moest niet vechten om op te wereld te komen. Er wordt gezegd dat je dan voor het geluk geboren wordt en dat dat geluk zal blijven komen.” In zijn gelijknamige biografie maakt de regisseur meteen komaf met dat bijgeloof, want zijn professionele carrière kende veel pieken en dalen.
Als kind werd hij met een te groot hoofd geboren. “Ik viel steeds om, waarop mijn ouders me voor de televisie zetten.” Die uren voor het kleine scherm betekenden zijn redding en brachten hem een levenslange liefde voor de film. Op zijn 6de speelde hij enthousiast romantische scènes na met zijn buurmeisje (“het waren zedige kussen, met onze mond dicht”) tot haar vader het welletjes vond.
Mijn vader, de beroepsmilitair
Zijn eigen vader was beroepsmilitair en hield wel van een glas. "Om 10u 's ochtends stonden de mannen van het leger aan de bar. Ze hadden gewoon niets te doen... Zo kwam hij 's middags al wat in de wind thuis, om vervolgens om 16u in het dorpscafé te zitten." In 'Touché' vertelt Deruddere over het abrupte en tragische levenseinde van zijn vader, dat hem nog helder voor de geest staat: "Voor mijn ogen bloedde hij leeg op de garagevloer."
De onzekere kant van Arno Hintjens
Deruddere kreeg wel vaker de vraag om een documentaire te maken over zijn metgezel en boezemvriend Arno. Steeds hield hij de boot af, tot de zanger het hem zelf op de man af vroeg. Dat het draaien en monteren van 'Charlatan' veel emoties teweeg bracht, is geen geheim: "Het was bijzonder emotioneel. En nog steeds: ik denk elke dag aan hem." Hoe speels 'le plus beau' ook was, toch kende hij ook een gevoelige en onzekere kant: "Hij kon ook diepe eenzaamheid ervaren en leed net zoals ik aan angstaanvallen." Een echte 'lonesome cowboy', dus. Dat de twee ook stotterden, maakte de band alleen maar hechter. "Als wij man en vrouw waren geweest, waren we getrouwd", glimlacht Deruddere.
Arno kon diepe eenzaamheid ervaren en leed net zoals ik aan angstaanvallen
Een overzees avontuur
Door de jaren heen ontmoette Deruddere over de oceaan ‘de groten der aarde’, waaronder ook de Amerikaanse zanger Tom Waits. “Ik lag ooit op de achterbank van zijn Cadillac toen ik te dronken was om naar huis te rijden”, herinnert hij zich. Zijn verblijf in de VS zou aanvankelijk één jaar duren, maar een grote staking bij de Amerikaanse scenaristen strooide roet in het eten. Het ene oponthoud mondde meteen in het andere uit toen vlak daarna in 2008 de bankencrisis uitbrak. Ondanks die tegenslag keerde Deruddere niet huiswaarts. Zijn jaren in de VS gaven hem een andere kijk op België: “We moeten onze plaats in de wereld erkennen als klein land.”
Heeft hij spijt van zijn verhuis naar Los Angeles? Een eenduidig antwoord geven op die vraag, vindt de filmmaker moeilijk. "Maar denk dat ik wel de juiste keuze heb gemaakt. Ik had 'The Chapel' anders niet op deze manier kunnen maken, het heeft niet die Belgische 'gris noir'."
"Ik blijf films maken tot mijn laatste snik"
Sinds 2019 staat hij weer op Belgische bodem. Met zijn vrouw leidde de regisseur even een nomadenbestaan zonder vaste stek, maar nu wordt Oostende zijn heimat. Luidt de terugkeer naar Europa zijn afscheid van de filmwereld in? "Al lijkt het zo, toch ga ik niet met pensioen. Ik weet het: ik ben 65 geworden, er is die 10de film, mijn memoires komen uit... Maar ik blijf films maken tot mijn laatste snik." Die keuze is geen evidentie, geeft hij mee: "België heeft weinig geld voor films en kent enorm veel talent. Waarschijnlijk sta ik niet vooraan in de rij om subsidies te krijgen. Maar ik geef niet op. Ik kan ook niets anders en bovendien: wat zou ik doen met mijn dag?", besluit Deruddere lachend.
Dit zijn de onderwerpen die ter sprake kwamen:
FILMFESTIVAL OOSTENDE
‘The Chapel’, de nieuwe film van Dominique Deruddere, opent het Filmfestival Oostende op 27 januari. Tijdens Filmfestival Oostenda worden ook vijf andere films uit zijn oeuvre getoond in een retrospectieve. Meer info op www.filmfestivaloostende.be
BOEK
‘Met de helm geboren. Memoires van een filmmaker’ (2023): biografie van Dominique Deruddere. Vanaf 27 januari in de boekhandel
‘Women’ (1978) van Charles Bukowski
FILM
‘The Chapel’ (2023) van Dominique Deruddere
‘Flying Home’ (2014) van Dominique Deruddere
‘Iedereen beroemd!’ (2000) van Dominique Deruddere
‘Brussels by Night’ (1983) van Marc Didden
‘Crazy Love’ (1987) van Dominique Deruddere
DOCUMENTAIRE
‘Charlatan’ (2021): driedelig portret over Arno, gemaakt door Dominique Deruddere
BOODSCHAP
Ik ben slecht in boodschappen, dus zeg ik: doe vooral je zin!
MUZIEK
- Prelude in C-Sharp Minor, Op. 3, No. 2 - Sergej Rachmaninov (gespeeld door Vitaly Samoshko)
- Suzanne - Leonard Cohen
- London Calling - The Clash
- Ik neem je mee (karaoke) - Raymond van het Groenewoud (uit ‘Iedereen beroemd!’)
- Twin Peaks Theme - Angelo Badalamenti
- OI’ 55” - Tom Waits
- Lonesome Zorro - Arno
- I love L.A. - Randy Newman
- La chanson des vieux amants - Jacques Brel
- Moondance - Van Morrison
