Touché
"Er was een gebrek aan alles, ik leefde in een wereld waar ik niets had"
zo 11 jun. - 1:44
"Ik heb heel sombere herinneringen aan de periode van het communisme. Er hing een soort apocalyptische sfeer van een steeds dreigende oorlog. Het woord ‘oorlog’ was denk ik het meest gebruikte woord op school. Ik was bijna zeker dat er oorlog kwam en dat we allemaal gingen sterven."
Er was een gebrek aan alles, ik leefde in een wereld waar ik niets had. Je kon zelfs van niets dromen, want dromen was verboden.
"Mijn ouders hadden wel een goede maatschappelijke positie. Mijn vader herstelde als ingenieur Russische machines en mijn moeder was lerares. Al is ze vroeg gestopt omdat ze voor het gezin koos. Er was best veel werk voor mijn vader, die was professioneel heel tevreden. Wij hadden een auto en een appartement - al was dat maar 36 vierkante meter groot - maar mijn ouders voelden zich rijk."
Het einde van communisme heb ik als een prachtig iets ervaren. Dat was voor mij een enorme les van hoe belangrijk vrijheid was. Er kwam een fontein van nieuwe vrijheden bij. Ik vond dat wij de gelukkigste mensen ter wereld waren.
"Voor mijn ouders was die vrijheid paradoxaal genoeg het einde van een relatief gelukkige, stabiele periode. Het leven dat zij kenden bestond niet meer. Mijn vader werd ontslagen en mijn moeder kon geen job meer vinden. Plots was geen geld. Er was van alles te koop, maar wij konden dat niet bekostigen. Met de armoede kwam ook de vernedering en dat was eigenlijk het ergste. We bevonden ons plots buiten het systeem."
"Ik heb ook een broer van negen jaar jonger. Hij herinnert zich van die communistische periode bijna niets, want hij heeft die overgang tussen de twee systemen niet bewust meegemaakt. In tegensteling tot mezelf. Ik heb enorm veel kracht gekregen van die revolutionaire aardbeving."
Herbeluister het volledige gesprek in Touché: