Gemiste strafcorners nekken Red Lions in olympische hockeyfinale

Sleutelmoment:

• Bij een 1-2-achterstand in het begin van het tweede kwart laten Luypaert en Boon twee strafcorners onbenut. De Argentijnen tonen vijf minuten later hoe het wel moet én slaan een onoverbrugbare kloof.
Man van de match:
• Met nog 8 seconden op de klok in het derde kwart doet verdediger Gauthier Boccard de Belgische hoop weer oplaaien. Na een schitterende slalom tikt hij de 2-3 binnen, maar een gelijkmaker kwam er niet meer.
Opvallend:
• Op de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen veroverde de Belgische hockeyploeg de bronzen medaille (al namen er toen maar vier ploegen deel). 96 jaar later doen de Red Lions een plekje beter, maar opnieuw wordt de oppergaai niet afgeschoten.

Schitterend Belgisch begin krijgt geen vervolg

De hockeyfinale tussen outsiders België en Argentinië kon onmogelijk beter beginnen voor de Red Lions. Na amper tweeënhalve minuut bracht Cosyns, na een perfecte pass van Luypaert, het hele land in vervoering met de belangrijke openingstreffer.

Nog voor de buzzer het einde van het eerste kwart inluidde, ging Argentinië op én over de Lions. Ortiz controleerde een lange inspeelpass keurig, waarna hij Vanasch kansloos liet (1-2).

In de tweede periode werd de Belgische achilleshiel pijnlijk bloot gelegd. Twee strafcorners kort naeen raakten niet voorbij de Argentijnse goalie Vivaldi. De situatie werd nog precairder toen Argentinië de Lions een lesje gaf in efficiëntie. Hun tweede strafcorner werd door topschutter Peillat wel netjes in doel geramd (1-3).

Toverende Boccard houdt spanning hoog

Na enige tactische bijsturingen van bondscoach McLeod namen de Red Lions de wedstrijd (nog meer) in handen in de tweede helft, maar balverlies was toch iets te legio om gevaarlijk te worden. Het was lang wachten op een geniale ingeving, maar ten langen leste kwam die er. Uitgerekend verdediger Gauthier Boccard wipte het balletje eerst drie keer op, waarna hij de aansluitingstreffer tegen de touwen schoot.

Op 20 seconden van het einde kregen de Lions het deksel helemaal op de neus, toen Mazzilli in een leeg doel de 2-4 kon binnentikken. Goud was definitief gaan vliegen, zilver was het Belgische deel. Meteen na dat doelpunt smakten de Lions teleurgesteld tegen het blauwe speelveld.

Uiteraard overheerste na afloop (en tijdens de medailleceremonie) de ontgoocheling, maar met hun zilveren medaille zorgen de Red Lions wel voor de beste Belgische teamprestatie sinds 1936, toen de Belgische waterpoloploeg brons veroverde.

Bron: sporza.be