Het verhaal van een Belgische priester, zijn verzetsgroep en een postduif

"Het begon allemaal in de zomer van 1941, midden in de Tweede Wereldoorlog. Op een bepaald moment viel er een duif neer in een veld bij Lichtervelde. De duif zat in een kooitje en hing vast aan een parachute die de Britten met voorbedachten rade via een vliegtuig gedropt hadden", vertelt Raskin. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakten de Britse inlichtingendiensten namelijk gebruik van duiven om informatie uit het bezette continent te verkrijgen. 

Spionerende duiven

Die duif had een brief voor de vinder bij met een vragenformulier, licht papier om terug mee te geven met de duif, en een gebruiksaanwijzing. Op het formulier konden inlichtingen worden gezet over de aanwezigheid van Duitse troepen in de streek, Duitse installaties, transporten, maar ook de stemming van de bevolking onder de bezetter. Die informatie gaf de Britse inlichtingendiensten een duidelijker beeld van wat de vijand uitspookte. Daarna kon de duif losgelaten worden en terugvliegen naar Engeland. 

Belgische spionagegroep

"Het was een boer in Lichtervelde die de duif vond. Maar hij kon de vragen niet zelf beantwoorden en gaf het dier daarom aan zijn vrouw. Die vrouw ging met de duif naar de familie Debaillie in Lichtervelde. De jongste broer Debaillie besloot pater Raskin erbij te halen om zo de vragen te kunnen beantwoorden. Pater Raskin kon goed tekenen en had in China kalligrafie geleerd. Dat kwam goed van pas voor het invullen van de velletjes rijstpapier die samen met de duif dienden teruggestuurd te worden. Raskin schreef in een hyperfijn handschrift alle velletjes rijstpapier vol met in totaal 5000 woorden. Die waren trouwens met behulp van een vergrootglas geschreven en moesten ook met een vergrootglas gelezen worden", legt Raskin uit.

Bericht 37

Priester Raskin was niet de enige die in WOII berichten vol gedetailleerde informatie terugzond naar Engeland. "In de loop van de hele oorlog hebben duiven een 1000-tal berichten teruggebracht naar Engeland. Van die 1000 berichten is 'bericht 37' het allerbelangrijkste. Dat is het bericht dat door pater Raskin werd geschreven. Het bericht gaf precies alle info die men in Londen wilde hebben." De tekst beschreef de installaties, meldde de gevolgen van een recent bombardement op Brussel en gaf zelfs aanbevelingen over waar er nog kon worden gebombardeerd. "Het bericht was zo belangrijk dat het per spoed naar Winston Churchill gebracht werd."

Arrestaties en terechtstellingen

Achter 'bericht 37' verschuilden zich naast Jozef Raskin nog een paar mannen die voor de gelegenheid gingen spioneren. Het ging om de gebroeders Debaillie uit Lichtervelde, die zich over de duif hadden ontfermd (één van hen was duivenmelker) en hun vriend Hector Joye uit Brugge. Het hele gezelschap nam trouwens ook foto's van zichzelf met de duif en een verzetskrant in de hand. Eén van die foto's werd later gevonden door de Duitsers. In 1943 werd Raskin dan ook gearresteerd, gevolgd door Joye en Arseen Debaillie, één van de broers Debaillie. Ze zouden alle drie door het beruchte Duitse Volksgerechtshof ter dood worden veroordeeld en terechtgesteld.

Schrijfster Brigitte Raskin wijdde in 2005 al een boek aan haar merkwaardige oom: ‘Het jaar van de ekster’. Voor zijn spionageactiviteiten baseerde ze zich hoofdzakelijk op het dossier dat de Duitse aanklager over hem had samengesteld. Nu heeft de Britse journalist en spionage-expert Gordon Corera een studie gemaakt over het gebruik van duiven in WOII en in het bijzonder de Belgische spionage groep ‘Leopold Vindictive 200’.

Bron: Interne Keuken en vrtnws.be

Lees ook