Honden kunnen jaloers worden, zelfs als ze zich nog maar voorstellen dat hun baas een andere hond aait

“Ik heb zelf twee honden, een teckel en een golden retriever. Ik zeg altijd dat ik geen drie honden kan hebben, want ik heb maar twee handen. Als ik er een begin te strelen, komt de ander er geheid tussen”, vertelt hondenkenner des vaderlands Chris Dusauchoit in 'Nieuwe Feiten'. “Ik weet dat jaloezie bestaat bij honden, maar nu is er een onderzoek van de Universiteit van Auckland dat het op prachtige wijze heeft aangetoond.”

Complexe emotie

"Jaloezie is een complexe emotie. We weten van honden en katten dat ze een aantal basisemoties met ons delen: blijdschap, angst, walging. Maar schaamte of trots kennen ze niet. Jaloezie veronderstelt dat je je niet enkel bewust bent van jezelf, maar ook van de relatie die je met iemand hebt."

Het besef dat dingen die jij graag krijgt, ook naar iemand anders kunnen gaan, is toch een kleine krachttoer.

"En dat je dus ook kan redeneren dat dingen die jij normaal gezien graag krijgt, zoals lieve woordjes of een streling, ook naar iemands anders kunnen gaan. Daar een besef van hebben, is toch eigenlijk een kleine krachttoer.”

Onderzoek met nephond

“Het onderzoek heeft dat heel mooi aangetoond. De wetenschappers hebben baasjes met hun hond laten langskomen. Er stond een nephond in de kamer, die leek op een echte hond. De hond werd geïntroduceerd aan de nephond en wist dus dat er een hondachtige bij zijn baasje zou staan."

Met een leiband vastgemaakt aan een krachtmeter werd gemeten hoe hard de hond sleurde in enkele situaties.

"De hond werd daarna vastgemaakt aan een leiband, die verbonden was aan een krachtmeter. Die krachtmeter kon uitmaken hoe hard de hond sleurt als hij bij zijn baas en mogelijk bij die nephond wilde zijn.”

Twee condities

“Er waren twee condities. Nadat de hond de nephond had gezien, werd er een scherm voor z’n neus geschoven waardoor hij enkel nog zijn baasje kon zien en horen. De nephond kon hij niet meer zien. De hond kon wel nog horen dat zijn baasje de nephond complimentjes gaf."

"Bij de andere conditie werd het scherm weggehaald en werd de nephond vervangen door een buis die bekleed was met fleece. De baas gaf dan aan de buis complimentjes.”

Resultaat

“Het resultaat was dat de honden zich niet lieten misleiden door de buis en daar niet jaloers door werden. Maar als ze een vermoeden hadden dat hun baasje achter het scherm praatte tegen de nephond, ookal konden ze die niet zien, dan trokken ze extra hard aan de leiband."

Honden kunnen dus niet enkel jaloers zijn over iets dat ze kunnen zien, maar zelfs over iets dat ze zich voorstellen.

"Wat dus betekent dat honden niet enkel jaloers kunnen zijn over iets dat ze kunnen zien, maar zelfs over iets dat ze zich voorstellen.”

Ander fenomeen

“Dit onderzoek doet mij trouwens ook denken aan een ander fenomeen. Als je een hond alleen neemt en je vraagt hem telkens om een pootje te geven waarbij je hem niet elke keer beloont, dan zal hij dat wel blijven doen. Maar zet twee honden naast elkaar, en vraag aan beiden om een pootje te geven waarbij je maar één hond beloont, dan zal de ander ermee ophouden.”

Typische hondenjaloezie

We gebruiken nu dus termen die we ook bij mensen zouden gebruiken, maar hoe menselijk is die jaloezie eigenlijk bij honden? “Het is typische hondenjaloezie, in die zin dat die enkel in het hier en nu plaatsvindt en als ze reden hebben om jaloers te zijn."

Honden voelen geen rancune.

"Mensen kunnen jaloers blijven op iemand zonder dat die gedrag stelt dat ons jaloers maakt. Als ik mijn ene hond overdag heb gestreeld en de andere niet, dan zal die andere ‘s avonds de gestreelde hond niet aanvallen. Rancune voelen ze dus niet." 

Beluister het gesprek met Chris Dusauchoit in 'Nieuwe Feiten' via Radio 1 Select.

Lees ook: