De Ochtend
"Ik bewonder hoe je ondanks alle moeilijkheden, zoveel liefde ziet"
za 21 sep. - 0:45
"Deze week was ze weer even overal. Zo las ik met veel interesse het ruime en bijzonder boeiende interview in Knack, en ik zag haar een dansje maken op het nieuws met Yvon Englert. Een dansje onder Brusselse rectoren. Zij van de VUB, hij Van de ULB, bij de vijftigste en honderdvijfentachtigste verjaardag van beide universiteiten. Het was vertederend, en poëtisch tegelijk.
Ik vond het typerend. Het dansje van Caroline Pauwels. Ze weet zich op de een of andere manier altijd met elegantie en schoonheid te omringen. Zelfs, of zeker, when the going gets tough, in het maatschappelijk debat. Altijd even vastberaden, stijlvol als luisterbereid. We mogen het grondig oneens zijn, maar laat ons altijd met elkaar blijven praten, zei ze toen vorig academiejaar een aantal studenten een lezing van Theo Francken wilde beletten. Ze pleit voor debat, zoals ze voor solidariteit en samenwerking pleit, vanuit een diep geloof in menselijkheid en gelijkwaardigheid.
Het ging in het Knack-interview uiteraard ook over haar ziekte. Dat ze in een parellel universum leeft de laatste maanden. En dat haar dagen onvoorspelbaar zijn. Soms dicteert het lichaam, vertelde ze me laatst toen we samen lunchten. En dan komt van de dagelijkse zwempartij niets in huis.
We gingen laatst dus samen eten in de Vismet. En praten langer dan twee uur over van alles en nog wat. Het zijn haast altijd boeiende, helende gesprekken. Over kunst en schoonheid vaak, over literatuur en onze liefde voor Virginia Woolf, over Pipo Del Bono en KVS. Over wat ons bindt, en hoe samen en apart, binnen Brussel en de huidige wereld een verschil kunnen maken. Hoe universiteiten en theaters kunnen samenwerken en hoe relevant dat is. Meer dan ooit. Dat doen we dan ook, met Mindblowers bijvoorbeeld, een ontmoeting tussen kunstenaars en academici op scène. Zij was het die een paar jaar terug de naam bedacht.
We hadden het over Theater aan Zee… waar ze volgend jaar curator is. Ze kiest verwondering als thema voor volgend jaar, en ik weet dat dat goed bij haar past. Ik kijk nu al naar die editie. Het is verfrissend hoe zij, zonder dat het ego van de curator-kunstenaar weegt, naar zo’n festival kijkt. We lopen elkaar jaarlijks tegen het lijf op Theater aan zee. We lunchen er wel eens, op het terras van Hotel de Parc, in de vrije oase van tijd die het begin van een zomerend augustus soms kan zijn. Met Gerda Dendooven erbij bijvoorbeeld… of iemand anders bij wie het goed is. Ooit spraken we af om heel vroeg ‘s ochtends te gaan zwemmen. Ik kwam niet omwille van de regen. Dat houden we te goed voor volgend jaar.
Ik bewonder je, Caroline Pauwels, om de manier waarop je schijnbaar met zachte hand, resoluut voor verandering en transitie kiest. Ik bewonder hoe je mensen aanvuurt. En ik ben er daar één van. Zoals ik nu bewonder hoe je ondanks alle moeilijkheden, zoveel liefde ziet. Ik bewonder je om zoveel intelligente elegantie, waar zovelen zoveel van kunnen leren.
Daarom is Caroline Pauwels mijn held van de week."
Michael De Cock