"Ik heb een hetero-outfit voor als we uitgaan"

“Toen ik hoorde over het incident dat in Gent gebeurd was, was ik vooral in shock door de locatie. Ik kom vaak op het Sint-Baafsplein en ik dacht dat het daar relatief veilig was”, begint Rehm Wittevrongel zijn verhaal. “Maar om dan te horen dat toch twee mensen in elkaar geslagen werden, gaf me een gevoel van onmacht en onveiligheid. In Gent, een stad waar ik al zo lang studeer en waar ik me veilig voelde.” Dat waarvan Rehm dacht dat het een ver-van-mijn-bed-show was, dat enkel in andere steden voorkwam, gebeurde dan toch in zijn thuisstad.

Zelf is Rehm nog niet betrokken geraakt bij grote incidenten. Enkel tijdens het uitgaan krijgt hij af en toe een duw of een trek. “Of als ik per ongeluk tegen iemand loopt tijdens het uitgaan, dan hoor ik soms: “Ah, weer zo een homo. Wat doet die hier eigenlijk?”

Ik probeer mij te spiegelen aan heteromannen.

Rehm denkt sowieso na over wat hij aantrekt om naar buiten te gaan, of over zijn gedragingen in het openbaar. “In de privésfeer, bij mijn familie en vrienden, is het echt allemaal oké. Maar in het openbaar let ik toch op hoe ik spreek tegen mensen, zodat mijn geaardheid niet het eerste is dat ze zien aan mij.”

“Als we uitgaan heb ik mijn hetero-outfit”, zegt Rehm. “Zo neutraal mogelijk. Ik vraag vaak aan mijn kotgenote die ook mijn beste vriendin is, of ik er hetero genoeg uitzie voor we uitgaan.”

Rehm praat wat stoerder en nonchalanter als hij bij mensen is die hij niet goed kent. “Ik probeer mij ook te spiegelen aan hoe heteromannen staan.”

Hand in hand

Het homokoppel dat in elkaar geslagen werd in Gent, liep hand in hand. Dat doet Rehm niet. “Uit schrik voor de reacties. Ik val sowieso al op iets mannelijkere types, dus als ik op straat loop met iemand lijken wij gewoon op twee heterovrienden, denk ik. Ik loop wel anders, meer met m’n benen open, om geen reacties uit te lokken.”

Zegt dan niemand dat je toegeeft aan die pestkoppen, die klootzakken? “Als ik uitleg waarom ik me zo gedraag, begrijpen mensen me wel. Ze vinden het ook jammer dat ik niet 100% mezelf kan zijn als ik buitenkom.”

Dit staat Rehm niet in de weg om een relatie aan te gaan. “Als ik ga daten, ga ik naar de Vooruit in Gent. Er hangt daar een heel open sfeer. Iedereen is zeer open-minded. We hebben allemaal onze vaste plekjes om iets te gaan drinken, waar het toch veilig voelt.”

We beschermen onszelf liever, dan dat we onszelf kunnen zijn.

Maar hou je dat vol, dat continu letten op alles wat je doet? “Momenteel wel nog. Als ik met vrienden over straat loopt, valt het misschien wel op wie ik echt ben omdat ik dan met mijn hoofd in de privésfeer zit. En vanaf ik in een café kom waar ik het gevoel heb dat het veilig is, dan verdwijnt de zelfverdediging.”

“Het is niet dat ik daar voortdurend bewust op let. Het is geen last die ik meedraag als ik de deur uitga”, benadrukt Rehm. “En ik denk dat elke homo daarmee leert leven, dat we ons een beetje aanpassen als we de deur uit gaan.”

Rehm hoort vaker dat vrienden zich iets anders gaan gedragen. Maar het is nooit zo erg om het als een last te zien. “We doen dat uit schrik voor anderen hun mening en omdat we liever onszelf beschermen, dan onszelf kunnen zijn.”

Lees ook