Isolde Lasoen - Oh Dear

Op vierjarige leeftijd begon Isolde Lasoen als majorette bij de fanfare, maar ze werd er al snel trommelaar. De interesse in trommels, snares en hihats bleef groeien en Lasoen besloot na haar middelbaar jazzdrum te studeren aan het Conservatorium van Gent.

Ze bleek een groot talent, werd de vaste drumster bij Daan en speelde bij klinkende namen als Raymond van het Groenewoud, Novastar, Willy Willy en Absynthe Minded.  Met haar soloproject onder eigen naam liet ze tevens zien dat ze naast een veelzijdige muzikante ook een uitstekende zangeres én frontvrouw is.

Op haar tweede soloalbum 'Oh dear' horen we een gerijpte artiest die haar eigen sound heeft gevonden (en dat klinkt verdomd goed). De muziek voelt aan als een mysterieuze soundtrack van een 70’s gangsterfilm. In die soundtrack laat ze al haar invloeden, alles waar ze van houdt, doorsijpelen: van haar jazzopleiding over psychedelische rock tot Franse muziek uit de vorige eeuw.

Voeg daar nog eens samenwerkingen met Franse cult artiest Bertrand Burgalat (op Douce mélancolie) en Vlaamse ‘cult’ artiest Daan (op Batterie) aan toe en dan krijg je een album dat Isolde Lasoen katapulteert naar een van de leading ladies van de Belpop.