"Japan wil het dalende geboortecijfer oplossen met robots"

Robothotel

Tijdens zijn ropotexpeditie logeerde Filip Huysegems in een robothotel, een hotel waar enkel machines te zien zijn. "In dat hotel wordt je ontvangen door een robotreceptioniste. Die zag er heel menselijk uit, ze had huid en haar. Mijn bagage werd met een zelfrijdende auto naar de hotelkamer gereden. In de kamer zat een gezelschapsrobotje klaar op het nachtkastje." Werken er ook mensen in dat robothotel? "Ja, maar het personeel dat er werkt, houdt zich een beetje achter de schermen. Ik denk dat mijn badkamer door mensen gepoetst werd", zegt Huysegems in "Interne Keuken".

Japanse robotrevolutie

Volgens Huysegems is het robothotel interessant omdat het de eerste commerciële versie is van wat Japan wil: mensen en robots die samenwerken voor een betere toekomst. De robot als collega dus. Voor ons Belgen lijkt dat misschien een beetje raar maar in Japan is het dat niet. "De Japanse premier heeft in 2015 een vijfjarenplan aangekondigd: 'de raad voor de realisatie van de robotrevolutie'. Japan wil de robotica in alle geledingen van de samenleving laten binnendringen, van de landbouwsector tot de dienstensector. En ze willen tegen de Olympische Spelen in Tokio in 2020 zelfs nog een tandje bijsteken."

Liever robots dan migranten

Bovendien wil Japan het probleem van de krimping van hun actieve bevolking oplossen met robots. In Japan worden heel weinig kinderen geboren en de Japanse bevolking wordt steeds ouder. Het tekort aan actieve bevolking wil Japan nu aanvullen met robots. "En dat is geen dwaze gedachte. Daar is zeker een maatschappelijk draagvlak voor. Japanners willen het bevolkingstekort niet oplossen door migranten aan te trekken. Ze nemen liever een robot van eigen makelij in huis." Daarnaast zijn er plannen om een soort van robotische huisgenoten te bouwen voor bejaarde Japanners. 

Sociaal aanvaard

In Japan is de robot sociaal aanvaard. Japanners associëren robots niet met kille metaligheid en dat begrijpt Huysegems zeer goed. "Misschien moeten wij hier in het Westen afstappen van de tweedeling kunstmatig en natuurlijk. Ik vind dat het kunstmatige naast het authentieke mag en kan bestaan. Als we dat niet aanvaarden, ontzeggen we onszelf een heleboel kansen. Bovendien is er het sociale feit dat we sowieso al in een kunstmatige omgeving leven. Een wezen maken dat kunstmatig is, vind ik interessanter dan de trend van plastische chirurgie die er natuurlijk moet uitzien."

Lees ook