Jef heeft een roeping

Eerst een ander diploma

Nee, mama en papa Van der Gucht waren niet meteen laaiend enthousiast toen zoon Jef hen vertelde dat hij priester wou worden. Ze vroegen hem om eerst een ander diploma te halen.  Het werd rechten.  Maar een gemakkelijke weg was het niet, want zijn hart lag elders.  Eén voordeel: al die tijd kon hij wel nadenken over zijn roeping.

Die roeping groeide gaandeweg. Door te luisteren naar heiligen, en over hun leven te lezen.  Iemand als pater Damiaan vindt Van der Gucht bijvoorbeeld een inspirerend figuur.  Hij vraagt zich van zulke mensen af hoe ze aan hun energie, liefde en doorzettingsvermogen komen. Daarnaast heeft zijn bijbel nooit stof vergaard.

Humor in huis

Dat zijn job toekomst heeft, daar twijfelt Van der Gucht niet aan.  Hij is ervan overtuigd dat er altijd genoeg parochianen zullen zijn. “Het kerkelijk landschap verandert. De kerken worden gehergroepeerd zodat de gemeenschappen groter gaan worden” zegt hij. Hij ziet ook de jeugd deels aansluiten, jongeren stellen meer vragen: “De jeugd van nu is nieuwsgieriger naar iets wat zij compleet niet kennen. Dit terwijl de generatie van hun ouders wel meer een idee had van wat een kerk precies is”.

Geen leegloop dus, volgens Van der Gucht. Zeker niet als de priesters enthousiast zijn, en vrolijk zijn. “Somber kijkende en zuur kijkende religieuzen: dat werkt niet”. Zo is de vreugde van Christus duidelijker af te lezen. Toch is “wervend en enthousiasmerend spreken” geen deel van zijn opleiding. “Maar iedereen die bij ons studeert, is enthousiast. En er heerst zeker humor in huis”.

Celibaat

Het enthousiasme is er zeker bij Van der Gucht. De vrolijkheid ook. Maar wanneer Annemie Peeters hem vraagt naar zijn toekomst op lange termijn, blijft hij toch een klein beetje voorzichtig en diplomatisch. “Absolute zekerheid is er nooit. Men kan altijd uitstappen, maar voorlopig voel ik daar geen behoefte aan” zegt hij. “Ik heb geen glazen bol. Ik zou het niet kunnen weten”.

En er is natuurlijk ook nog het celibaat. Daar heeft hij voorlopig geen enkel probleem mee. “Maar wat de toekomst brengt, weet ik niet. Want liefde is iets dat je overvalt”.  Het celibaat geeft hem alleszins een ruimere vrijheid om iedereen graag te zien.

Geen enkel kind is mijn kind en dat zal op een gegeven moment zeer doen. Maar langs de andere kant kan ik wel alle kinderen allemaal even graag zien.