De Wereld Vandaag
"Kijk wat meer vanuit andere perspectieven. Dan zie je nog eens wat"
di 3 jan. - 2:05
In mijn Protestante jeugd kenden we geen nieuwsjaarbrieven.
Je wenste elkaar een gelukkig nieuw jaar lang nadat je de laatste oliebollen had verorberd. Want die dingen zijn zo machtig dat je ze niet tot middernacht kan blijven eten.
Sinds diep in de vorige eeuw vier ik oudjaar niet meer volgens de traditie van mijn geboorteland en ik heb er geen identiteitscrisis aan overgehouden, integendeel. Ik zit veel liever tot middernacht aan een subtiel bereid zoveelgangendiner waarna het vuurwerk ergens georganiseerd wordt afgestoken in plaats van dat er een pandemonium losbarst. Of liever dat is al lang losgebarsten. Want er bestaan nogal veel vuurwerkbezitters die zich niet kunnen inhouden.
Dat niet nog meer mensen vastroesten in hun eigen gelijk maar dat er weer wat meer vanuit andere perspectieven kan worden gekeken want dan zie je nog eens wat.
Ik hoop dat in 2017 de formulering van menige elektronische gestuurde mening wat meer ingehouden kan zijn. Dat niet nog meer mensen vastroesten in hun eigen gelijk maar dat er weer wat meer vanuit andere perspectieven kan worden gekeken want dan zie je nog eens wat.
En dat er vragen worden gesteld en geluisterd voordat er wordt geoordeeld. Gewoon ook eens live. Want er wordt al zoveel gekwetterd en gesmoelboekt. Ook door iemand die mede dankzij Russische spionagetrucen president kon worden.
En dat we even niet vergeten dat voor de oprichting van de EEG, waaruit de EU voortkwam, er hier eindeloos veel oorlogen waren tussen buurlanden.
En dat we een beetje proberen te beseffen wat het is om een echte vluchteling te zijn. Een eeuw geleden kookte mijn grootmoeder soep voor Belgische vluchtelingen hoewel die een andere godsdienst beleden dan zij.
En ik hoop dat veel meer mannen gaan inzien dat onderwijzer, leerkracht zijn voor beginnende mensen een belangrijk vak is dat nu vooral vrouwen uitoefenen want dat krijg je wanneer de status van een vak minder wordt.
En dat de kinderen van nu weet hebben van de geschiedenis, ook de koloniale, ook de minder fraaie. Ikzelf leerde eerst op mijn Amsterdamse schooltje dat Van Speijk, die in 1831 aan de Antwerpse oever je reinste zelfmoordactie pleegde met een onbekend aantal Antwerpse doden, dat die man een held was. En daarna leerde ik op mijn Brusselse school dat we ons hadden bevrijd van de Hollanders. En ik hoop dat veel meer mannen gaan inzien dat onderwijzer, leerkracht zijn voor beginnende mensen een belangrijk vak is dat nu vooral vrouwen uitoefenen want dat krijg je wanneer de status van een vak minder wordt. Al is dat onterecht.
Ik hoop dat we verrast mogen worden door een verwonderde blik van een klein kind waardoor we zelf dan ook beter kijken
En ik hoop dat we ons ergens thuis mogen voelen zonder dat we daarbij anderen nodig hebben die zich niet thuis mogen voelen.
En we wat zekerheden mogen houden zonder anderen zekerheden te misgunnen en verder hoop ik trouwens ook dat de wintertijd eens maand eerder zal ingaan zodat wie vroeg opstaat ten minste weken langer van het ochtendgloren kan genieten.
En dat de conciërge van het appartementsgebouw dat ik bewoon, zal blijven zingen onder het schoonmaken van al die gangen en halletjes.
En dat we verrast mogen worden door bijvoorbeeld een echt klassiek orkest in een Parijse metrogang, door een verhaal dat we nog niet kennen, door een verwonderde blik van een klein kind waardoor we zelf dan ook veel beter kijken en door de prachtige kleuren van een zonsop-of ondergang en dat we onze poetsvrouwen-en mannen dankbaar zijn en dat we een stedenband beginnen tussen bijvoorbeeld Namen en Gent of Bergen en Hasselt zodat we over elkaar lezen in onze plaatselijke krantjes. Als die er nog zijn.
Ik hoop dat we in deze prachtige, grimmige wereld het hoofd koel jouden en de harten warm
En dat we dit moeizame nieuwe jaar ons verstand en inlevingsvermogen kunnen gebruiken. Dat wij in deze prachtige, grimmige wereld, zoals de schrijver Plateau nog uitdrukte, het hoofd koel houden en de harten warm en we ons niet uit elkaar laten spelen door die die niets liever willen dat we ons uit elkaar laten spelen.
En dat we niet vergeten te dansen. Hoe stuntelig ook. Zoals heel jonge kinderen dat vanzelf doen wanneer ze muziek horen.
En dat u in het nieuwe jaar goede dingen mag zien en ervaren.
2017 alweer.
Enfin. Maak er wat van.
