De Wereld van Sofie
Kim ontdekt na 47 jaar dat ze een zus heeft in Amerika: "Wij lijken zo hard op elkaar!"
do 25 apr. - 9:49
Kim was niet eens op zoek naar verwanten, maar ze wilde haar medische achtergrond kennen. Dat vertelde ze in 'De Wereld van Sofie': “Ik was een nier kwijtgeraakt, en wilde weten wat me mogelijk nog te wachten stond. Daarom liet ik een DNA-staal nemen.”
Toen ze die gegevens ingaf op ‘My Heritage’, een DNA-databank voor mensen op zoek naar verre familieleden, bleek dat er een match was. “Volle zus, Christine Pennell, Amerika, zo stond er te lezen. Ik wist niet wat me overkwam,” zegt Kim.
Ook voor haar zus kwam het nieuws binnen als een bom: “Ik begon onmiddellijk te huilen, te trillen, mijn adem stokte. Ik heb een zus! Niet te geloven.”
Ontmoeting
Kort daarna volgde een eerste mail en ook een videochat. Tijdens dat eerste gesprek zagen ze meteen de gelijkenissen: ‘Jij hebt mijn ogen, en ook dezelfde handen! Mag ik je voeten eens zien?... We hebben overduidelijk dezelfde trekken, en als we onnozel doen, trekken we dezelfde gekke bekken.”
Ze wilden elkaar ook heel snel ontmoeten. Dat gebeurde amper drie weken later in Zuid-Korea, in het station waar Kim als baby werd achtergelaten. “Mijn moeder stopte me in de armen van een vrouw, met de vraag of zij me wilde vasthouden terwijl zij even naar het toilet ging. Ze is nooit teruggekomen.” Drie weken eerder was ook haar zus op die manier achtergelaten, zij was toen 2.5 jaar.
Geen wrok
Beide vrouwen koesteren geen wrok tegenover hun moeder. “Het moet heel moeilijk zijn geweest voor haar. Je eigen kind weggeven, is een vreselijke beslissing die je niet zomaar neemt. Ze zal de rest van haar leven achtervolgd zijn door schuldgevoelens. En wij hebben allebei een goed leven gehad.”
Het vreemde is dat ze als kleine zusjes allicht nog een periode samen hebben geleefd. “Misschien heb jij nog liedjes gezongen om me in slaap te wiegen?”, zegt Kim. “Stel je voor. In elk geval klikt het heel goed tussen ons, en iedereen zegt ook dat we qua persoonlijkheid heel erg op elkaar lijken.”
Christine beaamt: “Er is een heel nieuw leven voor mij begonnen, fantastisch gewoon. En wie weet welke familieleden in de toekomst nog zullen opduiken...”