Kun je oude cd's recycleren?

Wil je graag een nieuwe auto kopen, dan is het in veel gevallen al niet mogelijk meer om een cd-speler in de wagen te laten installeren. Streaming is het nieuwe hip en dus worden veel cd's, maar ook dvd's, verbannen naar de zolder. 

Maar wat doen we met die cd's en dvd's? Bij het restafval gooien? Of kunnen we die materialen recyleren? Lien De Cooman zocht het uit voor De Wereld Vandaag bij Ruth Roets.

"Niet rendabel"

"Het is niet goed voor het milieu om onze cd's, dvd's of zelfs videobanden bij het restafval te gooien, want dan worden ze verbrand in plaats van gerecycleerd", legt Lien De Cooman uit. "Maar helaas kan niet alles makkelijk gerecycleerd worden. De cd-doosjes bestaan uit harde kunstoffen en dat is recycleerbaar, net zoals de hoesjes die uit gewoon papier bestaan. Maar het is anders voor de cd's en dvd's zelf", vertelt ze verder.

Maarten Geerts van Go 4 Circle, de Belgische federatie van de afval- en recyclagesector, bevestigt dat economisch niet rendabel is om cd's, dvd's en videobanden te recycleren. "De recyclage van cd's is in principe mogelijk, maar is heel complex en daardoor economisch niet rendabel. Daarom wordt er voor gekozen om de cd's toch te verbranden met ander restafval. Door de verbranding worden ze dan toch nog gerecupereerd tot elektriciteit", legt Geerts uit. 

Open haard

"Maar pas op", zegt Geerts. "De verbranding van dergelijke materialen gebeurt onder heel strikte regels door de gassen die vrijkomen bij de verbranding, dus gooi ze zeker niet zelf in de open haard!"

Tweede leven

Een andere oplossing die wel helemaal milieuvriendelijk is, is je cd's schenken aan de Kringwinkel of een andere tweedehandswinkels. Kringwinkels zijn de afgelopen jaren enorm populair geworden en alles wat ze er verkopen, wordt ook goed verkocht. Joren Verschaeve van HERW!N zegt dat hergebruik enorm in de lift zit. Mensen zijn dus zeker welkom met hun oude muziek- of filmcollecties.

Al is er één nuance: videobanden en cassettes zijn er niet echt welkom, want die verkopen écht niet meer, zo besluit Lien De Cooman.