Zomerhuis met Boeken
Maaike Cafmeyer: "Je wil in elke pagina bijten, omdat de taal zo mooi is."
ma 13 jul. - 9:55
Vóór Els Snick er erg in had lag daar een nieuwe uitgave van het boek. Een boek dat bijna 100 jaar oud is. De eerste uitgave dateert al van 1932. En hoewel het boek al enige tijd bestaat is het nog steeds heel erg actueel.
Het handelt onder andere over de onmogelijkheid van het bestaan, over de vergankelijkheid en het niet meer kunnen teruggaan naar het verleden. Er zijn heel veel parallelen te trekken naar vandaag. Naar fake news, naar de coronacrisis, de rol van de kunstenaar in de samenleving. "Heel het boek gaat over een wereld die op losse schroeven staat. Wij herkennen dat gewoon helemaal." zegt Maaike Cafmeyer.
“Het boek is een meesterwerk uit de wereldliteratuur, zonder overdrijven.”, zegt Els Snick. Wat het boek zo goed maakt is de subtiliteit, niets is zwart-wit of eenduidig: "De personages zijn allemaal zo genuanceerd. Ze hebben goeie en slechte eigenschappen. Ook de keizer."
Wat Maaike erg treft is wat de schrijver weglaat: "Wat er niet gezegd wordt, daar denk ik aan".
Ook het taalspel spreekt aan: "De stijl van Joseph Roth is zo uitgepuurd, je moet het boek op elke bladzijde kunnen openslaan en vlot kunnen beginnen lezen.", zegt Snick. "Voor mij is dat een criterium voor de vertaling. De tekst moet heel gemakkelijk leesbaar en begrijpbaar zijn zonder dat je struikelt over woorden."
Een boek vertalen kan je vergelijken met het uitvoeren van een muziekstuk: "Ik heb heel veel versies en begin steeds opnieuw: vier, vijf, zes keer. Het is borduren."
