Maarten Inghels

Ik adem in, en het is weer gisteren

Ik adem in,
en het is weer gisteren alsof er
niets is gebeurd, neuzen krimpen, vogels maken
zich los van de ramen en schudden hun schouders recht,
zoals vliegtuigen zich uit torens trekken, de tijd spoelt terug
alsof er niets is gebeurd, niemands gezicht is zwart geverfd,
ik ben genezen van voltooide gesprekken, het veld is nog niet
met twee doelen verdeeld, een vrachtwagen rijdt uit een lichaam
alsof er niets is gebeurd, de genadeloze aardbeving gaat weer verlegen
tussen de rotsen liggen, kogels keren deemoedig terug naar het geweer,
sterren sterven een tweede keer, regen wordt wolk, ik adem in
en het is weer gisteren, een versleten week, het jaar daarvoor,
het verleden is vrij van herhaling, alsof er niets is gebeurd,
alle ingrediënten liggen nog op tafel: het ei, de blinddoek,
een waterkans, een zaterdag, jouw stem en ook
de laatste koe is nog niet tot biefstukken
versneden, wij zijn nog heel en even
onbevangen als kinderen, het is
weer gisteren alsof er
niets is gebeurd.