“Mannen vinden een vrouw van 25 op haar mooist”

Het begon allemaal met een tweet van Wannes Daemen. Hij deelde op Twitter een opvallende grafiek. Uit gegevens van datingplatform OkCupid zou blijken dat vrouwen gemiddeld vallen voor een partner die ongeveer even oud is als zijzelf, terwijl heteroseksuele mannen hun hele leven lang een voorkeur zouden hebben voor vrouwen in de 20. (Beluister de radio-column van Wannes Daemen)

(lees verder onder de tweet)

De realiteit is uiteraard wat genuanceerder dan de grafiek. Maar ook uit breed maatschappelijk onderzoek blijkt dat mannen een vrouw van rond de 25 jaar het meest aantrekkelijk vinden, ongeacht hun eigen leeftijd, zegt Rika Ponnet in 'De Wereld van Sofie'. "25 blijkt voor mannen de ideale leeftijd voor een vrouw te zijn. Dan vinden ze een vrouw op haar mooist, of op haar aantrekkelijkst." Maar of ze daar dan ook een relatie mee willen? Dat is nog iets anders.

Hoe het komt dat vrouwen van 25 zo aantrekkelijk zijn, heeft alles te maken met hun jeugdigheid, vruchtbaarheid en hun fysieke voorkomen, zegt ze. "Die 3 parameters maken dat haar ‘marktwaarde’ voor mannen hoger ligt.”

Jeugd is een troef

Jeugd is dus – vooral voor mannen - een enorme troef bij het vinden van een levenspartner. “Maar vergis je niet”, zegt Ponnet, “ook vrouwen zijn heel kritisch: hun voorkeur gaat vaak naar mannen met een hogere sociale status. Zij die goed verdienen en een hoge functie bekleden.”

In onze partnerkeuze spelen dus nog altijd heel oude, ingesleten patronen. Maar gelukkig zit er wel evolutie in: “Ik zie in mijn praktijk al een groot verschil tussen twintigers en vijftigers. Zo vinden mannen van 20 het bijvoorbeeld veel belangrijker dat hun vrouw een goede job heeft, dat ze autonoom is. Terwijl jonge vrouwen willen dat hun partner een fundamentele rol opneemt in de opvoeding van de kinderen.” 

Jouw type zegt iets over jouw behoefte

Het type waarop je valt, zegt vaak iets over je diepere behoeftes. “Als een vrouw bijvoorbeeld zegt: ‘ik val op grote, sterke mannen’, dan wil ze daarmee eigenlijk zeggen dat ze op zoek is naar geborgenheid. En die behoefte is vaak terug te voeren naar ervaringen uit de jeugd.”

Maar wat je ziet, is dat we in onze uiteindelijke partnerkeuze vaak die vooropgestelde types achterwege laten. Want ze bieden ons niet altijd wat we – op basis van die uiterlijke kenmerken – in hen zochten. “Immers, niet elke grote man geeft je sowieso geborgenheid. Er zijn zeker kleinere mannen die dat evengoed doen.”

Verkeerde types bestaan niet, verkeerde keuzes wél

Er zijn van die mensen die van zichzelf zeggen: “ik val altijd op de verkeerde mannen”. Maar volgens Ponnet bestaat er niet zoiets als een ‘verkeerde’ man, het gaat om jouw keuze voor die partner. “De keuzes die we maken zijn een spiegel van onszelf. Als het niet werkt met iemand, moet je jezelf de vraag stellen: waarom voel ik me niet goed in deze relatie? Waarom kies ik voor deze man?”

“Ik hoor in mijn praktijk vaak vrouwen die beweren dat hun man een narcist is. Dat kan best zijn, maar waarom de schuld bij hém leggen? Interessanter is om jezelf de vraag te stellen: waarom ben ik gevallen op een narcist? Misschien ligt de oorzaak in je jeugd, en kun je vandaaruit jezelf beter gaan begrijpen.” In die zin is elke relatie een leerproces dat je helpt om zelf te groeien.

Lees ook: