De bende van Annemie
"Mijn mama wil haar werk goed doen en niet iemand maar half z’n gat wassen"
vr 13 okt. - 9:12
Een reporter stelde als undercover-vrijwilliger in rusthuizen akelige dingen vast. Veel te weinig personeel, oude mensen worden aan hun lot overgelaten en het kost ook nog eens veel geld. De moeder van Eline was zelf jaren verzorgster in een woonzorgcentrum.
Ook zij kan meespreken van het tekort aan personeel. Ze moest 9 à 10 mensen per ochtend wassen en vond het heel frustrerend dat ze niet genoeg aandacht kon hebben voor de bewoners: "Mijn mama wil haar werk goed doen en iemand niet maar half z’n gat wassen. Ze wil hen het respect en de waardering geven die ze verdienen. Maar door tijdsgebrek blijven mensen soms zelfs ongewassen."
Het weegt ook mentaal als je je werk niet fatsoenlijk kan doen.
De bewoners betalen vaak veel geld voor zorg die ze niet krijgen. "Ik hoorde in Pano bedragen van 250 euro per dag! Wat ik waanzinnig vind. Dan kan je beter een fulltime-verzorger in dienst nemen. Die met je bezig is en om je geeft, met wie je een band hebt."
Nu voelen de verzorgers de aanklacht in de media als een persoonlijk verwijt. Onterecht, ze moeten een schouderklopje krijgen, vindt Eline. Want ze worden zwaar onderbetaald.
Haar moeder verdient zo'n 1400 euro netto. Ze stopte als verzorgster omdat ze het fysiek en mentaal niet meer aankon. Nu is ze animator in het woonzorgcentrum. "Het probleem zal alleen maar groter worden door de vergrijzing. Minister Vandeurzen belooft beterschap. Een norm voor personeelsaantallen. "Ik hoop dat het ook echt beter wordt. Want we worden allemaal oud."
Eline zelf wil niet naar een rusthuis.
Ik denk dat ik er een einde aan zou maken. Want ik wil niet in een pamper gestoken worden.
Zo gezond mogelijk leven om zo lang mogelijk weg te blijven uit een woonzorgcentrum? "Dat is geen garantie. Mijn buurvrouw is 92, een fantastische vrouw. Ze woont op de 6e verdieping. Als de lift niet werkt, komt ze met de trap naar boven. Ze is nog gezond van lichaam en geest. Andere mensen hebben minder geluk en takelen sneller af."
Haar oma zat in een alternatief rusthuis. Op kamers bij een gezin met 3 andere bejaarden. Er werd voor haar gekookt en er was een verpleegster en een dokter. Da's een fijne manier van ouder worden. "Eerst wou ze er niet naartoe. Maar toen ze er aankwam, begon ze hard te huilen. Mijn opa was schrijnwerker en had de ingemaakte kasten gemaakt in dat huis", zegt Eline.
Ze voelde dat ze daar moest zijn. Dat was heel mooi.
