"Mijn ontslag leek wel een quiz"

"Ik werd bij mijn baas geroepen. Maar ze kreeg het woord 'ontslag' niet over haar lippen. Er volgde een bijzonder vreemd gesprek, ik kreeg een wollige uitleg. Toen ik na een tijdje zelf de vraag stelde 'Bedoel je nu dat ik onslagen word?', was haar antwoord: 'Nee! Nee! Je moet dat zo niet zien." En ik dacht 'hoezo, wat zit er dan tussen ontslagen worden en aan de slag blijven?', en repliceerde met een  ja-nee-vraag: 'Ben ik onslagen?'  Toen was het antwoord 'ja'.  Het leek wel een quiz of een raadspelletje: ben ik erbij of niet? "

'Ik denk dat mijn baas wel aanvoelde dat het ontslag heel slecht zou vallen en het eigenlijk niet durfde zeggen. Maar dat is net een heel slechte manier om zo'n boodschap mee te delen.  Het was hoe dan ook een vreselijk moment. Met de reden van het ontslag (een besparingsoperatie) kon ik me nog verzoenen maar niet met de manier waarop.  Als werkgever moet je zo'n gesprek toch op zijn minst wat voorbereiden of er genoeg tijd voor uittrekken. Ik werkte daar tien jaar maar dat ontslaggesprek heeft amper tien minuten geduurd."

"Een ontslag is altijd slecht nieuws, maar je kan iemand wel een gevoel van waardering meegeven.  En ik ben daar volledig respectloos behandeld.  Zo wordt het 'rouwproces' waar je na je ontslag door moet nog eens extra moelijk, en dat is nergens voor nodig.  Er bestaan voor een werkgever veel betere manieren om zo'n gesprek aan te pakken."

Lees ook: