De Ochtend
Nieuwjaarsgedicht Dorien De Vylder: "Laat me je aankijken, vragen hoe het met je gaat. Zeg ‘s, oe ist met u?"
vr 1 jan. - 8:38
Met u
Laten we aandachtig toertjes schaatsen rond de opgedirkte tafel met omvergewaaide stoelen, met ons gemaskerde gezicht plat op het gecraqueleerde medaillon van in zwarte chocolade vallen, het kroonjuweel van de taart, stiekem ons masker naar beneden trekken, voorzichtig aan het sierlijke, gouden prettig 2021 sabbelen, geen val, geen lik is dezelfde in dit afgewassen kunstlicht, burb, recht krabbelen, met platte handen de vlekken op onze wangen in uitdijende cirkelbewegingen openwrijven, met koortsige, van chocolade druppende kaken een mistroostige stoel vastgraaien, luid en trefzeker aan een alleenstaande tafel neerplanten, keurig plaatsnemen, elkaar vanzelfsprekend het zout doorzoomen, -skypen, -whatsappen, frisse bubbels inscannen, duizend versies klaar water, klik, verzonden, hik, als volromige slagroomtoefjes midden in deze ongeziene virustijd uitpuffen, in dit helwit stroboscooplicht, pfft, flakkerend kaarslicht, ontzaglijk en onbeweeglijk brullen, nee, schateren bij het uitpakken van schreeuwlelijke, ge-3D-printe stressballetjes met angstaanjagende spikes.
Laat me je aankijken, vragen hoe het met je gaat. Zeg ‘s, oe ist met u?
Beluister hier het gedicht van Dorien De Vylder:
